فعالیت الکترومایوگرافی عضلات دلتوئید و فوق خاری هنگام آبداکشن شانه با سرعت آهسته و تند

مقدمه: الویشن شانه یک حرکت کاربردی مهم، که در بسیاری از فعالیتهای زندگی روزمره و فعالیتهای ورزشی بسیار مورد نیاز است. علیرغم مطالعههای EMG ،فعالیتهای عضلات شانه در شرایط گوناگون هنوز به خوبی شرح داده نشده است. هدف پژوهش حاضرشناسایی فعالیت الکترومایوگرافی عضلات کمربند شانهای هنگام آبداکشن اندام فوقانی با سرعت آهسته و سریع در افراد سالم بود.روششناسی: 16 دختر 28-20 ساله در این تحقیق شرکت کردند. با دستگاه الکترومایوگرافی 16-MA300 و الکترودهای سطحی دو قطبی شدت فعالیت عضلات دلتوئید (قدامی، میانی، و خلفی) و فوق خاری هنگام اجرای آبداکشن با سرعت آهسته (s/22 (و تند (s/45 (در 5 تکرار، ثبت شدند. با استفاده از دستگاه تحلیل حرکتی Vicon با 4 دوربین، ابتدا و انتهای حرکت تعیین شد. دادهها بر اساس MVIC همسان سازی و با استفاده از نرمافزار 22-SPSS و تست ANOVA Measure Repeated با 05/0

آبداکشن با سرعت آهسته شدت فعالیت عضلات دلتوئید قدامی، میانی، خلفی و فوق خاری به ترتیب ،21/42/2 % به سریع حرکت در مقادیر این. بود میکروولت 39/43/7 % و 50/617/7 %،50/51/9 % ،18/21/9%%5/24/58 %،243/67 و % 7/31/46 میکروولت شد. براین اساس عضلات دلتوئید خلفی و میانی به ترتیب بیشترین و دلتوئید قدامی کمترین فعالیت را داشتند. تأثیر متقابل معناداری بین عاملهای سرعت و عضله(070/0=P (وجود نداشت.نتیجهگیری: این مطالعه نشان داد که که هنگام آبداکشن با سرعت آهسته، عضلات دلتوئید خلفی و میانی بیشترین میانگین شدت فعالیت را نسبت به دیگر عضلات نشان دادند. در شرایط افزایش سرعت، دلتوئیدخلفی فعالیت بیشتری را نشان داد، بنابراین برای تقویت این عضله استفاده از حرکات با سرعت بالاتر بیشتر توصیه می شود. این یافته یک فرضیه نیز به ذهن متبادر میسازد که دلتوئید خلفی علاوه بر نیروی آبداکتوری در تثبیت مفصل نیز نقش دارد که باید آزمایش شود.

کلیدواژه ها:

الکترومایوگرافی ، مفصل شانه ، آبداکشن ، سرعت ، نرملایز