بررسی اثر تمرین منتخب ورزشی بر زمان واکنش کودکان کم توان ذهنی آموزش پذیر

کم توان ذهنی یکی از ناهنجاری های ادراکی-حرکتی دوران رشد است و به کودکانی اطلاق می شود که در سازوکار های شناختی و برخی رفتار های سازشی نقص دارند. بااستفاده از هوشبهر ( ( IQ سیستم های طبقه بندی چهار سطح ناتوانی ذهنی را شناسایی کرده اند : خفیف یا آموزش پذیر ( IQ = 50-70 )، متوسط (IQ = 35-49 ) ، شدید ( ( IQ = 20-34 و خیلی شدید ( .(IQ≤20) ناتوانی ذهنی بطور منفی زندگی یک فرد معلول را با کاهش رشد حرکتی اش تحت تاثیر قرار می دهد، که با هماهنگی ضعیف بصری و حرکتی، دقت محدود حرکات و مشکلاتی در یادگیری اشکال جدید فعالیتها آشکار می شود( جانکوویز و همکاران، .(2012گروه کودکان ناتوان ذهنی آموزش پذیر در مقایسه با کودکان عادی همسن تقویمی خود در قدرت جسمانی، سطح تحمل، چابکی، سرعت دویدن، زمان واکنش و تعادل از امتیازات کمتری بر خوردارند. آمادگی جسمانی کم کودکان کم توان ذهنی مربوط به ترکیبی از انگیزه کم و فعالیت ناکافی است. این ضعف آنان را در معرض خطرات جبران ناپذیری از جمله سقوط یا افتادن قرار می دهد.چنین وضعیتی علاوه بر مشکلات جسمی و حرکتی، مشکلاتی را از نظر روحی، اقتصادی و اجتماعی در پی خواهد داشت. بر اساس نتایج برخی تحقیقات سرعت واکنش از مهمترین عوامل جلوگیری از سقوط می باشندزمان واکنش به عنوان یک مهارت روانی حرکتی و شاخصی مناسب برای سرعت و کارایی تصمیم گیری تلقی می شود. زمان واکنش به فاصله زمانی از ارایه غیر منتظره محرک تا شروع پاسخ گفته می شود. زمان واکنش دارای دو بخش پیش حرکتی که فرایندهای شناختی، ادراکی و تصمیم گیری در آن درگیرند و بخش حرکتی است که شامل درگیر شدن عضلات خاصی در اجرای عمل می باشد. زمان واکنش یک عامل بسیار مهم در اجرای بسیاری از تکالیف حرکتی است. برخورداری از زمان واکنش سریع تر به فرد در جهت حفظ تعادل و اجتناب از سقوط در لحظه ازدست دادن پایداری کمک می کند( کوبیلای و همکاران، .(2011