اعتبار و روایی یک روش نرم افزاری (روش ابداعی) در اندازه گیری زوایای اسکولیوز

ستون مهره به عنوان محور بدن در برآوردن دو نیاز مکانیکی متضاد، یعنی استحکام و انعطاف پذیری، دارای ویژگی های خاصی در ساختمان خود می باشد، از جمله این ویژگی ها، قوس های ستون فقرات می باشند که در استحکام بخشیدن به ستون مهره ای نقش بسیار مهمی دارند (یوسفی و همکاران، .(2010 با توجه به شایع بودن ناهنجاری های ستون فقرات بخصوص اسکولیوز در اوایل دوران رشد و نوجوانی و تاثیرگذاری این ناهنجاریها بر دامنه حرکتی مفصل ستون فقرات و زمینه سازی برای ایجاد کمر درد، پشت درد و گردن درد، به نظر می رسد چنانکه این ناهنجاری ها به موقع و به درستی تشخیص داده شود، عوارض کمتری به دنبال خواهد داشت (بوناگامبا و همکاران، .(2010امروزه برای ارزیابی و بررسی وضعیت انحناهای ستون فقرات از ابزارهای مختلفی استفاده می شود که بر اساس اهداف، نوع تحقیقات و آزمایشات مختلف بکار برده می شود. تشخیص ناهنجاری های ستون فقرات و اندازه گیری زوایای انحنای کمری، پشتی و انحنای جانبی (اسکولیوز) با استفاده از روش های تهاجمی و غیر تهاجمی امکان پذیر است. از جمله روش های تهاجمی می توان به رادیوگرافی (کوب(261، سی تی اسکن262 اشاره کرد. که در این روش نیازمند قرار گرفتن مکرر ستون فقرات در معرض اشعه X می باشد، رادیوگرافی مکرر، گران و خطرات بالقوه ای برای سلامتی انسان دارد، از جمله این خطرات، می توان به سرطان استخوان در مردان، سرطان پستان و سقط جنین در زنان و ... اشاره کرد (صیدی، .(2008در این ارتباط الیاسی و همکاران (2008) بیان کردند که در معاینه غربالگری با اسکولیومتر زاویه 7 درجه و بیشتر، نشانه و معیار وجود اسکولیوز است، که در هر سطحی از موارد توصیه می شود معاینات در طول 3 تا 6 ماه بعد تکرار شود، داده های اسکولیومتر را نمی توان مبنایی برای توصیه های درمانی قرار داد و اگر هم نتایج نشان دهنده ی وجود ناهنجاری باشد انجام x-ray مورد نیاز است با توجه به اینکه اسکولیومتر وسیله ای غربالگر برای سنجش زاویه چرخش ستون مهره هاست و این دستگاه در واقع یک راهنمای عینی برای تجویز رادیوگرافی یا کاهش عوارض آن است. لذا یک روش مطمین و کارا برای تشخیص و اندازه گیری کمی ناهنجاری اسکولیوز نمی باشد. ضروری به نظر می رسد که محققان به دنبال حل این مشکل راه حل بی خطر و دقیقی را بیازمایند. از این رو همواره تلاش های مستمری برای توسعه و ابداع روش های غیر تهاجمی برای ارزیابی ناهنجاری های ستون فقرات و اندازه گیری مداوم میزان بهبود ناهنجاری بعد از اعمال حرکات اصلاحی، ضروری بنظر می رسد.