بررسی ارتباط بین سن و جنس با تعادل ایستا و پویا در کودکان 6 تا 10 سال مدارس برخوردار و کم برخوردار شهر دزفول

هدف از این مطالعه بررسی ارتباط بین سن و جنس با تعادل ایستا و پویا در کودکان 6 تا 10 سال مدارس برخوردار و کم برخوردار شهر دزفول بود. جامعه آماری این پژوهش 20330 نفر (10099 دختر و 10231 پسر) دانش آموزان 10-6 سال مدارس ابتدایی دولتی برخوردار و کم برخوردار شهرستان دزفول در سال تحصیلی 92-91 بود که تعداد 300 نفر (150 دختر 150 پسر) بر اساس جدول نمونه گیری مورگان به صورت خوشه ای انتخاب شدند. روش پژوهش حاضر از نوع توصیفی-همبستگی با ماهیت کاربردی بود. از چک لیست اطلاعات شخصی و آزمون تبحر حرکتی بروینینکس اوزرتسکی به عنوان ابزار در این تحقیق استفاده شد. اطلاعات توسط آزمون همبستگی پیرسون و آزمون فیشر تجزیه وتحلیل شد. نتایج نشان داد بین سن با تعادل ایستا و پویا در کودکان مدارس برخوردار و کم برخوردار تفاوت معناداری وجود دارد و با افزایش سن توانایی تعادل ایستا و پویا افزایش می یابد. همچنین بین جنسیت با تعادل ایستای آزمودنی ها در مدارس کم برخوردار تفاوت معناداری وجود دارد و تعادل ایستا دختران بهتر از پسران است، اما در مدارس برخوردار چنین ارتباطی مشاهده نشد. بین جنسیت با تعادل پویای کودکان در مدارس برخوردار و کم برخوردار تفاوت معناداری وجود نداشت و نیز در مقایسه رابطه سن با تعادل و جنس با تعادل در مدارس برخوردار و کم برخوردار تفاوت معنی داری وجود نداشت.

کلیدواژه ها:

تعادل ایستا و پویا ، کودکان ، برخوردار و کم برخوردار