تاثیر چهار هفته تمرین تناوبی شدید همراه با مصرف کوآنزیم Q10 بر توان هوازی و بی هوازی بسکتبالیست های جوان

هدف از تحقیق حاضر، بررسی تاثیر چهار هفته تمرین تناوبی شدید همراه با مصرف کوآنزیم Q10 بر توان هوازی و بی هوازی بسکتبالیست های جوان بود. به این منظور، 20 بسکتبالیست جوان با دامنه سنی 20 تا 25 سال انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه 10 نفره دارونما و مکمل با شاخص توده بدنی(1/11±24/02) و (0/75± 24/14) کیلوگرم بر متر مربع تقسیم شدند. آزمودنی ها در قبل از شروع و بعد از اتمام دوره تمرینی، آزمون رست (برای برآورد میانگین توان بی هوازی) و آزمون کوپر(برای برآورد حداکثر اکسیژن مصرفی) را اجرا نمودند. آزمودنی‎ها سه جلسه در هفته به اجرای تمرینات بسکتبال و تمرین تناوبی شدید ‎پرداختند. دوز مصرفی مکمل کوآنزیم Q10 بدون اطلاع از محتوای کپسول (مطالعه دو سویه کور) به مدت 30 روز حدود 2/5 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در روز بوده است. بررسی آماری داده ها نیز توسط نرم افزار SPSS نسخه 20 در سطح معنی داری (0/05> p) صورت پذیرفت. نتایج تحقیق نشان داد تفاوت معنی داری بین دو گروه دارو نما و مکمل در مقادیر VO2max قبل و بعد از 4 هفته تمرینات تناوبی وجود ندارد(0/05کوآنزیم Q10 همراه با انجام تمرینات تناوبی نمی تواند تاثیر معناداری در بهبود شاخص های هوازی و بی هوازی داشته باشد.

کلیدواژه ها:

تمرین تناوبی شدید ، کوآنزیم Q10 ، توان هوازی و بی هوازی ، بسکتبالیست های جوان