تاثیر تمرین هوازی بر سطوح سرمی IL-18 نوجوانان دختر دارای اضافه وزن و چاق

هدف از این پژوهش، بررسی تاثیر تمرینات ترکیبی (هوازی – مقاومتی) بر سطوح سرمی IL-18 نوجوانان دختر دارای اضافه وزن و چاق است.30 نفر از نوجوانان دختر دارای اضافه وزن و چاق به طور داوطلبانه و در دسترس حاضر به همکاری شدند؛ که به صورت تصادفی در دو گروه تجربی (قد 164/45 سانتی متر، وزن 86/19 کیلوگرم، سن 16/2 سال) و گروه کنترل (قد 162/45 سانتی متر، وزن 83/02 کیلوگرم، سن 16/3سال) تقسیم شدند سپس گروه تجربی تحت تاثیر 12 هفته تمرین هوازی بصورت 3 جلسه در هفته (تمرینات هوازی با شدت (50 تا 60% اکسیژن مصرفی) قرار گرفتند. در حالی که گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکردند و تنها پی گیری شدند. متغیر های وزن، درصد چربی، شاخص توده بدنی (BMI یاBody mass index ) و حداکثر اکسیژن مصرفی(Vo2max) قبل و بعد تمرینات از هر دو گروه اندازگیری شدند. نمونه خونی در حالت ناشتا طی دو مرحله، 48 ساعت قبل و بعد از تمرینات برای سنجش میزان اینترلوکین 18 گرفته شد. به منظور مقایسه ی درون گروهی از آزمون آماری t همبسته و برای مقایسه بین گروهی از t مستقل استفاده شد. کلیه محاسبات آماری با نرم افزار spssنسخه 21 انجام یافت. یافته های پژوهش نشان داد که دوازده هفته تمرینات ترکیبی بین گروه کنترل و تجربی قبل و پس از آزمون در میزان IL-18 تغییر معنی داری ایجاد کرد و باعث کاهش آن گردید. (0/05 P). یافته ها نشان دادند تمرین هوازی باعث کاهش التهاب و بهبود ترکیبات بدن و سیستم ایمنی بدن نوجوانان دختر دارای اضافه وزن و چاق می شود.

کلیدواژه ها:

، IL-18 ، نوجوانان ، چاق