اثر یک دوره تمرینات یوگای خنده بر اضطراب و کیفیت خواب بیماران مبتلابه پارکینسون

هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر یک دوره تمرینات یوگای خنده بر اضطراب و کیفیت خواب بیماران مبتلابه پارکینسون بود. پژوهش حاضر، نیمه تجربی با ماهیت کاربردی، همراه با گمارش تصادفی آزمودنی ها در گروه های تجربی و کنترل، به همراه پیش آزمون و پس آزمون است. نمونه آماری این مطالعه 24 نفر بیمار مبتلابه پارکینسون مراجعه کننده به بیمارستان حضرت رسول اکرم (ص) شهر تهران در دامنه سنی 55 تا 75 سال بود. آزمودنی ها به طور تصادفی در دو گروه 12 نفره کنترل و تجربی، قرار گرفتند. از سیاهه اضطراب بک BAI (1988) و همچنین آزمون کیفیت خواب پیتزبورگ PSQI (1989)، به عنوان ابزار در این تحقیق استفاده شد. گروه تجربی علاوه بر درمان دارویی معمول، به مدت 8 هفته، هر هفته دو جلسه (45 دقیقه) زیر نظر مربی رسمی و متخصص مورد مداخله قرار گرفت. جهت تجزیه وتحلیل داده ها از آزمون شاپیرو-ویلک و یو من-ویتنی استفاده شد. نتایج نشان داد، یک دوره تمرینات یوگای خنده منجر به کاهش معنادار اضطراب بیماران مبتلابه پارکینسون شد (0/000=P). همچنین این مداخله منجر به افزایش معنادار کیفیت خواب (0/000=P)، کیفیت ذهنی خواب (0/003=P)، تاخیر در به خواب رفتن (0/008=P) شد اما در خرده مقیاس های، مدت زمان خواب (0/755=P)، بازدهی خواب (0/242=P)، اختلالات خواب (0/068=P)، استفاده از داروهای خواب آور (0/755=P)، اختلال عملکرد روزانه (0/755=P)، تفاوت معناداری وجود نداشت. با توجه به یافته های این تحقیق می توان از مداخله تمرین یوگای خنده به عنوان یک درمان مکمل، در کنار سایر روش های درمانی، جهت کاهش اضطراب و بهبود کیفیت خواب بیماران مبتلابه پارکینسون استفاده نمود.

کلیدواژه ها:

یوگا ، خنده ، اضطراب ، کیفیت خواب ، پارکینسون