مقایسه تاثیر کوتاه مدت تمرین مقاومتی در دو شدت متفاوت بر تغییرات سطوح فیبرینوژن و نیمرخ لیپیدی دختران جوان

زمینه و هدف: اختلالات نیمرخ لیپیدی و شاخص های التهابی از مهم ترین عوامل خطرزاست که موجب بروز بیماری های قلبی عروقی می شود .بنابراین هدف از این پژوهش بررسی مقایسه تاثیر دو هفته تمرین مقاومتی در دو شدت مختلف بر تغییرات سطوح فیبرینوژن و نیمرخ لیپیدی دختران جوان بوده است.روش کار:. 36 دختر دانشجو (با میانگین سنی 3/1±7/20 سال، وزن 3/1±4/58 کیلوگرم، قد9/0±1/164 سانتی متر شاخص توده بدن5/0±1/23 کیلوگرم بر مترمربع) داوطلبانه در این طرح شرکت کرده و به سه گروه تمرین مقاومتی با شدت زیاد( 70-90 درصد یک تکرار بیشینه، 12نفر)، تمرین مقاومتی با شدت کم( 40-60درصد یک تکرار بیشینه، 12نفر) و گروه بدون ورزش( کنترل، 12نفر) تفکیک شدند. سپس دو گروه تجربی یک برنامه تمرینی دوهفته ای منظم که شامل حرکات جلوباز، پرس سینه، زیر بغل، اکستنشن تنه و پشت بازو با هالتر بود را در 5 ست با استراحت سی ثانیه ای بین ست ها و زمان استراحت 2 دقیقه ای بین حرکات را اجرا کردند. نمونه های خون قبل و 24 ساعت پس از پایان پروتکل تحقیق جهت اندازه گیری سطوح فیبرینوژن و نیمرخ لیپیدی گرفته شد. یافته ها: پس از دو هفته مقادیر تری گلیسیرید(TG)، کلسترول تام (TC)، و لیپوپروتیین کم چگال (LDL-c) تفاوت معنی داری نشان ندادند(05/0.(P> هرچند غلظت های سرمی مقادیر فیبرینوژن در هر دو گروه تمرینی نسبت به گروه کنترل کاهش و غلظت لیپوپروتیین پر چگال (HDL-C) افزایش یافتند، اما این تغییرات ازلحاظ آماری بین سه گروه موردمطالعه، معنی دار نبود (05/0تمرین مقاومتی با شدت کم وزیاد تفاوت معنی داری ازنظر تاثیر بر عوامل قلبی عروقی در دختران جوان وجود ندارد.

کلیدواژه ها:

تمرین مقاومتی ، شدت ، فیبرینوژن ، نیمرخ لیپیدی ، دختران جوان