اثر دستورالعمل های کانون توجه با تکلیف ثانویه بر عملکرد دریبل فوتبال

زمینه و هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی اثر دستورالعملهای کانون توجه با تکلیف ثانویه بر عملکرد دریبل فوتبال کودکان (ماهر در دریبل فوتبال) بود.روش کار: روش پژوهش از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون- پس آزمون بود که با سه گروه انجام شد. از بین جامعه آماری، به طور هدفمند و در دسترس 45 نفر از دانش آموزانی که در اجرای دریبل فوتبال، امتیازی بین 12 تا 16 (کمتر از 16 ثانیه) کسب کردند را به عنوان نمونه انتخاب و به طور تصادفی و براساس دستورالعمل توجهی به سه گروه 15 نفره تقسیم کردیم. از آزمون دریبل بین موانع فوتبال برای سنجش عملکرد آزمودنیها استفاده شد. شرکت کننده های هرگروه 6 کوشش 3) کوشش در پیش آزمون و 3 کوشش در پس آزمون) انجام دادند. برای تعیین طبیعی بودن داده ها و همگنی واریانسها از آزمونهای شاپیرو ویلک و ل5ون استفاده شد و برای مقایسه گروه ها و تعیین محل معناداری، از آزمونهای تحلیل واریانس یکطرفه و آزمون تعقیبی توکی استفاده شد..یافته ها: نتایج نشان داد گروهی که هیچ دستورالعملی دریافت نکرده بود، به طور معنیداری عملکرد بهتری نسبت به دو گروه توجه درونی و بیرونی داشت .(P≤0/05)نتیجه گیری : با توجه به نتایج میتوان پیشنهاد کرد که نیازی نیست به افراد ماهر دستورالعملهای توجهی ارائه گردد، بلکه آنها باید آزاد باشند تا خودشان کانون توجه مناسب را انتخاب کنند.

کلیدواژه ها:

کانون توجه ، تکلیف ثانویه ، عملکرد ، دریبل فوتبال