تحلیل جایگاه عدالت اجتماعی در ساختار فضایی شهر با تأکید بر شاخص های پایدار شهری (مطالعه موردی: شهرماکو)

امروزه توسعه پایدار از سه جنبه اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی مورد بررسی قرار می گیرد که هر کدام دارای شاخصهایی است که تا محقق نشوند توسعه پایدار صورت نمی گیرد. یکی از شاخص های مهم توسعه پایدار از لحاظ اجتماعی، عدالت اجتماعی در شهرها است که در صورت بی توجهی به آن شهر به انواع معضلات و آسیب های اجتماعی دجار می شود. تحقیق حاضر با روش توصیفی- تحلیلی و کاربردی- توسعه ای و با استفاده از مدل توسعهای موریس و نرم افزارهای آماری به بررسی عدالت اجتماعی در بافت قدیم شهر ماکو پرداخته است. نتایج حاصله بیانگر این است که در این شهر خدمات و ا مکانات شهری به طور متناسب در بین محلات توزیع نشده و در تفکیک کاربری ها، اصل عدالت اجتماعی نادیده گرفته شده است و منجر به ناپایداری محلات از نظر شاخص های توسعه شده است.

کلیدواژه ها:

توسعه پایدار ، عدالت اجتماعی ، مدل موریس ، شهر ماکو