بررسی مولفه های حمل و نقل بدون مانع از دیدگاه معلولان جسمی حرکتی

همه انسان ها از لحاظ جسمی با هم برابر نیستند. گاهی ناتوانی های مقطعی و یا دائمی، دامنگیر آن ها می شود و در نحوه استفاده آن ها از امکانات و خدمات تاثیر می گذارد. خدمات رسانی به عموم مردم بدون توجه به ناتوانی های این گونه افراد، موجب عدم حضور آن ها در جامعه و منزوی شدن آنان خواهد بود. کودکان، خانم های باردار، سالمندان و معلولان در این گروه قرار می گیرند . از این بین معلولان همانند اکثریت عادی نبوده و در نتیجه از توانایی های مشابه سایرین محروم هستند . معلولان جسمی حرکتی برای راه رفتن و استفاده از خدمات، ناگزیر به استفاده از وسایل کمک حرکتی می باشند که بهره مندی از امکانات را سخت می نماید. برنامه ریزی سیستم های شهری و ارائه خدماتمتناسب با این گروه یکی از وظایف برنامه ریزان و مدیران می باشد که متأسفانه مغفول واقع شده است. یکی از سیستم های مهم و پرکاربرد شهر، سیستم حمل و نقل و جابجایی افراد می باشد؛ چرا که افراد با توجه به نیاز های خاص و مشترک خود به قسمت های مختلف شهر تردد می کنند و باید برای این تردد تمهیدات مناسبی اندیشیده شود. این پژوهش با توجه به تعریف معلولیت و معلولان جسمی و حرکتی، به بررسی شرایط و مولفه های حمل و نقل بدون مانع می پردازد تا از این طریق به دستورالعمل ها و شرایط لازم برای نیل به این هدف دست یابد.

کلیدواژه ها:

معلول جسمی و حرکتی ، حمل و نقل بدون مانع ، دسترسی ، پیوستگی