ارزیابی عوامل اقلیمی بر گردشگری شهری در جهت توسعه پایدار (نمونه مورد مطالعه: کلانشهر کرمانشاه)

هدف این مقاله ارزیابی قابلیت های توریستی و همچنین تعیین تقویم اقلیم گردشگری کلانشهر کرمانشاه با استفاده از مدل های استراتژی SWOT و شاخص اقلیم گردشگری TCI می باشد که از آمارهای اقلیمی 20 ساله ایستگاه های سینوپتیک استان کرمانشاه استفاده شده است. نتایج نشان داد از لحاظ قابلیت های اکوتوریستی، دارای نقاط قوت داخلی و قابلیتهای بالقوه توریستی بسیار بالایی است. بنابراین ضرورت اعمال استراتژیها و راهکارهای اساسی در جهت اولاً: تأکید بر نقاط قوت و بویژه جنبه اکوتوریستی، با از بین بردن یا کاهش تهدیدها، م وانع پیش روی توسعه گردشگری، ثانیاً: استفاده از اصل مزیت نسبی و بهره گیری از عوامل بیرونی بخصوص، مجاورت با پارک کوهستان، طاق بستان به عنوان فرصتی بهینه، در راستای توسعه پایدار کلانشهر کرمانشاه تأکید دارد و از نظر شاخص اقلیم گردشگری TCI در ماههای خرداد و شهریور دارای شرایط ایده آل و رتبه ای بالا بوده که این شرایط نشان دنده بهترین ماه های سال از لحاظ اقلیمی برای حضور گردشگر در کلانشهر می باشد؛ همچنین وضعیت شاخص اقلیم آسایش گردشگری کلانشهر کرمانشاه در ماه های تیر، مرداد و اردیبهشت عالی و مطلوب بوده، در ماه فروردین با شروع فصل بهار و افزایش دما، کاهش میزان بارش و تعدیل هوا و ه مچنین در م هرماه با شروع فصل پائیز وضعیت بسیار خوبی را برای کلانشهر کرمانشاه مشاهده می کنیم. در ماه های آذر، دی و بهمن وضعیت توریسم و گردشگری در حد مرزی قرار داشته و در نهایت در ماه های اسفند و آبان شاخص اقلیم آسایش گردشگری کلانشهر کرمانشاه دارای رتبه ای قابل قبول می باشد.

کلیدواژه ها:

توریسم ، کلانشهر کرمانشاه ، TCI ، SWOT