بررسی مخاطرات سیلاب در حوضه آبریز کبوترعلی چای با استفاده از مدل SCS

حوضه آبریز کبوتر علی چای در دامنه های جنوبی کوه های میشو در فاصله 75 کیلومتری شمال غرب تبریز واقع شده است. این حوضه بینطبقات ارتفاعی حداقل 1390 و حداکثر 3230 متر واقع شده و جهت عمومی شیب منطقه از شمال به جنوب می باشد. این حوضه یکی ازحوضه های سیلابی منطقه است و با توجه به دسترس بودن داده های بارندگی 20 ساله ایستگاه هیدرومتری آن و تهدید احتمالی سیلبرای روستاهای پایین دستی آن، مطالعات سیل خیزی جهت اولویت بندی بخش های مختلف آن از نظر پتانسیل سیل خیزی صورت گرفت.در این راستا، محدوده حوضه بر اساس خصوصیات فیزیوگرافیک و وضعیت توپوگرافی و شبکه آبراهه های موجود به چهار زیر حوضه تقسیمشده است. محاسبه دبی اوج نشان می دهد که زیر حوضه های A3 و A4 به ترتیب در بخش غربی نیمه شمالی و بخش شمالی حوضه دارای بالاترین میزان دبی پیک هستند که این می تواند یکی از عوامل سیل خیزی در حوضه مذکور باشد. همچنین زیر حوضه A1 در بخشجنوبی و انتهایی حوضه با کمترین دبی پیک، از پتانسیل سیل خیزی کمی برخوردار است. با این وجود، بر اساس محاسبه ارتفاع روان آب و دبی آن برای دوره های برگشت 2 تا 100 ساله مشخص گردید که زیرحوضه A3 بخصوص در شمال، مرکز و جنوب خود از پتانسیل سیل خیزی بیشتری نسبت به سایر بخشها برخوردار است و اولویت اول را از نظر سیل خیزی به خود اختصاص می دهد و در رتبه دوم، زیر حوضهA2 قرار دارد. لذا می توان نتیجه گیری نمود که تنها عامل شیب در پتانسیل سیل خیزی موثر نیست و لیتولوژی و پوشش گیاهی نیز دراین مسئله مؤثرند.

کلیدواژه ها:

حوضه آبریز ، کبوتر علی چای ، پتانسیل سیل خیزی ، پهنه بندی ، روش SCS