شناسایی موانع تحقق کامل دولت الکترونیک در ادارات مربوط به مدیریت شهری با تاکید بر توسعه پایدار (مورد مطالعه: مراغه)

هدف از مقاله حاضر شناسایی موانع عدم تحقق کامل دولت الکترونیک در ادارات مربوط به مدیریت شهری با تأکید بر توسعه پایدار در شهر مراغه می باشد. در چارچوب نظری از دیدگاه خالقی وندو خیاط زاده استفاده گردید. با توجه به مطالعات اسنادی، موانع عدم تحقق کامل دولت الکترونیک در راستای افزایش ملاحظات زیست محیطی و پایداری در 40 عامل به صورت اولیه شناسایی شد. جامعه آماری را تعداد 472 نفر از کلیه کارکنان شاغل در ادارات مربوط به مدیریت شهری در شهر مراغه تشکیل دادند. با استفاده از فرمول کوکران حجم نمونه 255 نفر برآورد شد. با استفاده از تکنیک تحلیل عاملی و پس از سنجش روایی و پایایی و اطمینان از پرسشنامه ها، داده های جمع آوری مورد تفسیر و آنالیز قرار گرفتند. برای سنجش میزان تحقق کامل دولت الکترونیک از آزمون بسط دوجمله ای و همچنین جهت شناسایی و تدقیق نهایی عوامل مؤثر در عدم تحقق کامل دولت الکترونیک در راستای پایداری محیط از تکنیک تحلیل عاملی اکتشافی و تأییدی و ازنرم افزار spss و lizrel استفاده شد. نتایج حاصل نشان داد که شرایط تحقق دولت الکترونیک در حد کاملاً نامطلوب قرار دارد. همچنین از بین 40 عامل 30 عامل با استفاده از تکنیک تحلیل عاملی شناسایی و در 3 خوشه زمینه ای، ساختاری، رفتاری، دسته بندی گردید. در بین عوامل زمینه ای، طراحی نامناسب وب سایت از سوی ادارات، در بین عوامل ساختاری عامل کمبود نیروی انسانی متخصص و در نهایت دربین عوامل رفتاری عامل بی تجربگی مدیران بیشترین تأثیر را در عدم تحقق کامل دولت الکترونیک ادارات مربوط به مدیریت شهری مراغه در راستای توسعه پایدار دارد. از بین سه دسته، عوامل زمینه ای بیشترین تأثیر را در قیاس با سایر خوشه های یاد شده دارند.

کلیدواژه ها:

توسعه پایدار ، عدم تحقق کامل دولت الکترونی ، موانع زمینه ای ، موانع ساختاری ، موانع رفتاری