هویت معماری در بناهای مسکونی گذشته و بررسی شاخصه های هویت ایرانی در معماری امروز (نمونه های موردی: خانه طباطبایی ها و خانه یشریفی ها)

هر هویت مسئله ای بنیادین و تأثیر گرفته از شرایط حاکم بر جامعه و جهت گیری های سیاسی- اقتصادی موجود عصر حاضر است. تغییر معنای هویت به مفهومی که با ماهیت تاریخی، ایرانی و اسلامی تمایز دارد، سبب معماری ناهمگون گشته ومتعاقب آن آسیب هایی بر هویت فرهنگی و معنایی معماری ایران وارد نموده است. هدف از این مقاله بررسی ابنیه ی سنتی،استخراج شاخص های هویتی برحسب طراحی آنها و مقایسه ی ایشان با ابنیه ی مدرن، جهت شناخت نکات اشتراک و افتراقهویتی معماری دو عصر مختلف هست. در پژوهش حاضر، برای جمع آوری اطلاعات از روش مطالعات کتابخانه ای، اسنادی وبررسی منابع موجود استفاده گردیده و روش تحقیق تحلیلی- تطبیقی الگوهای معماری سنتی با مدرن به کاررفته است. این تحلیل ها منطبق بر مقایسه ی دو نمونه ی موردی مسکن سنتی طباطبایی ها و مسکن مدرن شریفی ها می باشند. یافته هانشان دهنده ی این موضوع هستند که در صورت رعایت شاخصه های مطرح شده ی معماری اسلامی و ایرانی در ساختمان هایمدرن، هویت قابل تعریفی برای آنها خواهیم یافت. به این ترتیب معماری مدرن بومی سازی و نشانه های هویت در آن جلوه گرخواهد شد.

کلیدواژه ها:

هویت ، معماری خانه ی ایرانیان ، خانه ی طباطبایی ها ، خانه ی شریفی ها