همگرایی و واگرایی جهانی و نظام شهری کلان شهرها و تأثیر کلان شهرها در محیط های طبیعی و انسان ساخت

بی شک یکی از پردامنه ترین و بحث برانگیزترین مباحث که چند دهه گذشته مورد توجه قرار گرفته، جهانی شدن است؛جهانی شدن در ذات فرهنگ مدرن نهفته است، شبکه ای است پیچیده و به سرعت گسترش یابنده از پیوندها و وابستگیهای متقابل که وجه زندگی مدرن به شمار می رود؛ توسعه روز افزون زندگی مدرن ، رشد و پراکندگی رویی شهری را بهویژه در نواحی پیرامون کلان شهرها به یکی از مسائل مهم سیاست گذاری توسعه فضایی مناطق کلان شهری در برونتبدیل کرده است. حاصل این موضوع در کشورهای مختلف به خصوص در کشورهای در حال توسعه به عنوان واگرایی وهمگرایی در نظام فضایی شهر های بزرگ مطرح است که به طور غالب هم توان و ابزارهای کارآمد و مناسبی را برایسیاست گذاری توسعه فضایی و هدایت آگاهانه آن وجود ندارد. یکی از عمده مسائل پیش رو در مادر شهرها رشد بیرویه محیط انسان ساخت بر روی کالبد محیطی است ، که توان تأمین نیازهای فضای داخل خود را ندارد ، برای جبران وتأمین این نیازها ، به طور غالب محیط پیرامونی و زیست بوم طبیعی و انسانی دیگر را مورد تهدید قرار می دهد که بهنوعی یک زندگی انگلی شهری را پدید می آورد. روش اصلی این مقاله، با توجه به ماهیت نظری آن توصیفی- تحلیلی است و برای جمع آوری و فیش برداری از اطلاعات کتابخانه ای استفاده شده است. هدف اصلی این مقاله ضمن شناساندنتاریخچه پیدایش کلان شهرها و مفهوم کلان شهرها، همگرایی و واگرایی کلان شهرها، به تأثیراتی که کلانشهرها برمحیط طبیعی و انسانساخت می گذارد می پردازد.

کلیدواژه ها:

جهانی شدن ، واگرایی وهمگرایی ، کلان شهرها ، نظام شهری ، محیط های انسان ساخت