بررسی عملکرد بتن انعطافی حاوی خرده لاستیک در تراورس های بتنی راه آهن در مقابل ضربه

در کشور ایران در سال بیش از 10 میلیون تایر فرسوده تولید شده و از طرفی امکان دفع این لاستیک ها در طبیعت مقدور نمی باشد. از آنجایی که می دانیم، تایر فرسوده با سرعت خیلی کم در طبیعت تجزیه شده و به سختی از بین رفته و همچنین باعث ایجاد آلودگی های زیادی در چرخه محیط زیست می گردد، از این رو ضرورت استفاده مناسب و بهینه از این ضایعات به چشم می خورد. یکی ازروشهای مصرف این مواد به کارگیری آنها در بتن و سایر مصالح ساختمانی است بنابراین می توان در راستای بهبود برخی از خواص میکانیکی بتن تراورس های زیر ریل راه آهن، از این مواد تجزیه ناپذیر استفاده نمود. افزودن خرده های لاستیک در بتن باعث می شود برخی از خصوصیات مکانیکی بتن مخصوصا جذب انرژی بیشتر و مقاومت در برابر ترک خوردگی شده و از همه مهمتر باعث بهبود امکان تغییر شکل بهتر می شود. در پژوهش حاضر و بدلیل اهمیت و ضرورت بهبود خواص مکانیکی بتن انعطافی، خواص مقاومت ضربه ای 28 روزه بتن حاوی خرده لاستیک به همراه پودر میکروسیلیس و پودر لاستیک مورد بحث قرار گرفته است. بدین منظور یکسری آزمایشاتی با استفاده از 8 طرح اختلاط انجام شده است. از میان طرح های بتنی ساخته شده، 3 طرح حاوی خرده لاستیک 8 میلی با 5 درصد پودر میکروسیلیس، و 4 طرح حاوی پودر لاستیک 0.3 میلی و نیز یک طرح بتن شاهد تهیه شده است. در این طرح ها نسبت آب به سیمان به میزان 0.40 ثابت در نظر گرفته شده و خرده لاستیک به ابعاد 8.1 میلی و پودر لاستیک به ابعاد 0.3 میلی متر استفاده شده است. در این مقاله مقدار خرده لاستیک 8 میلی به صورت درصد وزنی سیمان 5% ، 10 % و 15 % و پودر لاستیک بصورت درصد وزنی 2.5 ،% 5 ،% 10 % و 15 % استفاده شده و پودر میکروسیلیس هم در درصدهای 5 % به مخلوط های حاوی الیاف لاستیک اضافه گردیده است . براساس نتایج به دست آمده، وجود خرده لاستیک با اندازه دانه های 8.1 میلی متر در بتن باعث بهبود نحوه شکست و افزایش انرژی شکست و نیز افزایش جذب انرژی حاصل از ضربه در سن 28 روزه نسبت به نمونه های شاهد می باشد. جایگزینی درصد بجای سیمان دارای کمترین مقدار انرژی شکست در بتن مشاهده شده است.

کلیدواژه ها:

بتن ، خرده لاستیک ، پودر میکروسیلیس ، انرژی شکست ، بتن انعطافی