بررسی مؤلفه های ادراکی در معنا بخشی به شهر و تبلور کالبدی معنا درطراحی فضاهای شهری (نمونه موردی: خیابان انقلاب در محدوده میدان انقلاب تا چهارراه ولیعصر)

با نگاهی گذرا به شهرهای ایران میتوان گفت که این شهر ها فاقد وجهه شهری حس مکان هستند. امروزه، گرایش به شناخت ادراک انسان از محیط و معنی محیط ساخته شده امری ضروری بشمار می آید. این تلاش برای درک رابطه ی بین ادراک انسان از محیط (معنای دریافتی انسان از محیط) و ویژگی ها محیط و فضا رابطه متقابل است. گسترش سریع شهرها چیزی جز نابسامانی و آشفتگی ذهنی و اختلال در ادراک صحیح از محیط و در نتیجه از دست رفتن معنی محیطو شهر برای انسان در بر نداشته است. بنابراین در اینجا مسئله، ایجاد ارتباط بین کالبد و معنی ادراکی توسط انسان ازفضاهای شهری شده است. این پژوهش به دنبال بدست آوردن شاخص هایی است که فضای شهری را برای بیننده خود بامعنا جلوه کند. محور اصلی بررسی در این تحقیق دیدگاه نظریه پردازان حوزه ادراک و معناشناسی محیط می باشد. تا از این منظر دلایل کالبدی وجود و عدم وجود معنا شناسایی شود و در نهایت راهگشای ما در تدوین معیارهای ایجاد معنا گردد. ساختار تحقیق حاضر از دو بخش مطالعات اسنادی و مطالعات موردی تشکیل شده است .در بخش اول، ادبیاتتحقیق بررسی گردیده وعوامل ادراکی موثر بر معنای مکان بدست آمده است. در بخش دوم، این عوامل توسط برداشت میدانی و انجام مصاحبه های ژرفکاوانه مورد سنجش و ارزیابی قرار گرفته است. نتایج حاصل از این پژوهش نشان میدهد که عوامل فردی، محیطی و اجتماعی در ادراک محیط بر معنای مکان موثر هستند از میان این سه عامل میتوان گفت عامل فردی از اهمیت بیشتری برخوردار است.

کلیدواژه ها:

ادراک ، محیط ، معنا ، ادراک محیطی ، کالبد