کم رنگ تر شدن نقش عناصرباغ های ایرانی در طراحی پارکهای معاصر

پارک ها به عنوان عمده ترین فضای سبز شهری نقش بسیار مهمی در زندگی اجتماعی و فرهنگی شهر نشینان دارند. روند توسعه و گسترش فضاهای سبز ، باغات و پارکها در گسترده ی زمان و مکان مدیون اندیشه فرهیختگان عوامل وعناصری است که در همان برهه از زمان و مکان وجود داشته است .این نوشتار در پی چگونگی تبدیل باغ های ایرانی به واژه پارک شده که باغ مفهومی شناخته شده و عمیق در فرهنگ ایرانی است می باشد،بدین منظوز در روند باغسازی ، ازسده های میانی تا اواخر قرن نوزدهم بررسی می گردد و روش تحقیق این پژوهش توصیفی تحلیلی است و جمع اوریاطلاعات به شیوه اسنادی و کتابخانه ای صورت گرفته است. به هر حال فضای سبز را که امروزه در بیرون و درون شهرهامشاهده می نماییم نتیجه و حاصل تغییرات و تحولات بسیاری است که طی چندین قرن صورت گرفته است نوع فرهنگحاکم بر هر جامعه نقش تعیین کننده ای در تمام جنبه های زندگی و طبیعتاً نوع برنامه ریزی دارد که برای تجهیز وآزمایش فضاهای شهری تدوین می شود.

کلیدواژه ها:

پارک ، باغ ایرانی ، باغها ، اشکال هندسی