بررسی سازه های پوشاننده سقف در مساجد و ارائه سازهای مناسب از منظر کیفی و کمی جهت ارتقا حس معنویت

عمده ترین بخش هر بنائی سقف و پوشش آن است. کاربری های عمومی خصوصا فضاهای تجمع ازجمله فضاهائی هستندکه به دلایل خاص معماری و دهانههای زیاد، طراحی و ساخت سازه های پوششی پیچیده تری را نیازمندند. در فضاهایمذهبی و مساجد نیز به جهت سهولت در انجام اعمال عبادی و فرایض دینی، به این مهم توجه شده است. در این فضاهاهمواره از سازه هایی با قابلیت پوشش دهانه های وسیع، استفاده می شود اما آنچه در این میان کمتر بدان پرداخته شده-است تأثیر تکنولوژی ساخت و سازه های نوین در احساسات معنوی کاربران فضاهای مذهبی می باشد. پوشش گنبدی نیزکه سالهای متمادی در سقف مساجد استفاده می شود جزء تکنولوژی های سنتی به شمار می رود. این مقاله در تلاشاست با بررسی سازههای نوین متداول در دنیا، سازهای که از منظر کمی (ضخامت، دهانه، هزینه و ...) و کیفی (ارزیابیمعنویت سازه) مناسب تر است را بیابد و به عنوان الگو ارائه دهد. فرضیه مقاله مبتنی بر این است که با به کارگیری سازه-های نوین دربرگیرندهی پارامترهای کیفی در فضاهای مذهبی، سطح رضایت نمازگزاران و حس معنوی در آنان افزایشمی یابد. در این راستا سعی بر آن است تا با بررسی انواع سیستم های سازهای در سقف فضاهای مذهبی که از منظرپارامترهای کمی و کیفی پاسخگو باشند به دسته بندی جامعی از آنها دست یابیم. سپس با انتخاب نمایندهای از هردسته، نحوه تکنولوژی ساخت و نمای داخلی آنها با کمک نرم افزار شبیه سازی می شود و جهت دستیابی بهپارامترهای کیفی موردنظر به جامعه ی آماری محدودی نشان داده می شود و نظرات آنها ثبت می گردد. روش پژوهشتوصیفی، تاریخی و همبستگی است که شامل تحقیقات کتابخانه ای و میدانی می باشد. نتیجه پژوهش حاکی از آن استکه سازه های نوین در مقایسه با سازه های سنتی نقش موثرتری در پاسخگویی به نیازهای مورد نظر برای فضاهای مذهبیخواهند داشت.

کلیدواژه ها:

سازه ، سقف مسجد ، حس معنویت ، تکنولوژی ساخت