مدیریت الگوهای توسعه و تغییر در محیط های روستا شهری؛ چالش ها و رهیافت ها - نمونه موردی: شهر قائمشهر

توسعه سکونت گاه های موجود در لبه های بیرونی زنجیره شهرهای شمالی بدون ملاحظات زیست محیطی در حالنابودی ارزش های محیطی موجود می باشند. ساخت و سازهای حومه ای که اغلب ناشی از میل به زندگی در کنارطبیعت می باشد، تحرک لازم برای این گونه از توسعه ها فراهم نموده است. در این بین بسیاری از روستاهای مجاورشهرها که در فاصله نسبتا کمی یا بعضا چسبیده از آنها واقع گردیده اند، به شدت تحت تاثیر توسعه های شهری قرارگرفته و در حال از دست دادن هویت ویژه خود می باشند. سول اصلی مطالعه حاضر این است که چگونه هویت محلی وارزش های ریخت شناسی در حوزه های فوق مبنایی برای مدیریت الگوهای توسعه و تغییر شکل می دهد؟ برنامه توسعهی چنین محیط هایی اگر به واسطه الگوها و ضوابط مشابه با سایر بخش های شهر صورت گیرد، در انتقال کیفیت هایمکان، به ویژه کیفیت های ریخت شناختی به دلیل ماهیت تدریجی احرازشان کارآمد نمی باشد. مطالعه حاضر در روستا-شهرهای پرجیکلا و بالا لموک واقع در کمربندی شمالی شهر قائمشهر صورت گرفته است. نظم متاثر از پیوند محیطاکولوژیک و کیفیت های ماهوی خاص توسعه های تدریجی در طول زمان به منظور تداوم در قالب ابعاد ماهوی طراحیشهری معرفی شد. اصول هدایت و کنترل تغییر مبتنی بر انعطاف پذیری و سازگاری با محیط طبیعی، به عنوان بنیادیترین ویژگی های فرایند رشد تکاملی، نیز در قالب چارچوبی متشکل از سطوح کلان و خرد از نتایج اصلی مطالعه حاضرمی باشد.

کلیدواژه ها:

رشد تدریجی ، روستا شهری ، الگوی توسعه و تغییر ، کدهای زایشی