شناسایی و پهنه بندی درجه آسیب پذیری مناطق سکونت گاهی از زلزله با استفاده از مدل تصمیم گیری تاپسیس (مطالعه موردی شهر یاسوج)

پژوهش حاضر با ماهیت توسعه ای - کاربردی روش تحقیق توصیفی- تحلیلی به بررسی موضوع در شهر یاسوج پرداخته است. شهر یاسوج که در سلسله جبال زاگرس و در زون زاگرس چین خورده قرار دارد به علت قرار گرفتن در اطراف چین خوردگیها و گسلهای فعال و لرزه خیز، از زمین لرزه های متعددی متاثر شده است. لذا وجود گسلهای فراوان منطقه و خسارات ناشی از زمین لرزه، لزوم پهنه بندی خطر این پدیده را در منطقه ضروری می نماید. در این مطالعه جهت ارزیابی خطر زمین لرزه در شهر یاسوج از دو روش احتمالی و تحلیلی استفاده می شود. از آنجا که لرزه خیزی این منطقه عمدتا به فعالیت گسلهای موجود مرتبط می باشد، مهمترینگسلها تا محدوده 60 کیلومتری که می تواند باعث لرزه خیزی در شهر یاسوج گردند، مورد بررسی قرار گرفته اند. همچنین زمین لرزه های گزارش شده تاریخی و ثبت شده دستگاهی رخداده در یاسوج و اطراف آن تا شعاع 100 کیلومتری محدوده مطالعاتی گردآوری شده است. همچنین ابتدا پارامتر های موثر در تشخیص مناطق زلزله خیز انتخاب، و سپس با استفاده از مدل تاپسیس و با بکار گیری نرم افزار ,Ars GIS نقشه پهنه بندی خطر پذیری زلزله حاصل شد. نتایج نشان داد بیشترین آسیب پذیری سازه ای ناشی از زلزله به ترتیب مربوط به محله های 4، 12،10، 5، 8 شهر یاسوج به ترتیب با رتبه های 5، 4، 3، 2، 1 می باشد. و کمترین آسیب پذیری سازه ای مربوط به محله های 18، 19، 17، 20، 23 به ترتیب با رتبه های 23، 22، 21، 20، 19 کل محدوده را شامل می شود.

کلیدواژه ها:

پهنه بندی ، آسیب پذیری ، مناطق سکونت گاهی ، زلزله ، مدل تاپسیس ، یاسوج