تحلیل رابطه بین شاخص های موثر بر حس تعلق مکان به نمونه موردی مجموعه های مسکن اجتماعی همدان

این پژوهش با تحلیل رابطه بین شاخص های موثر بر حس تعلق مکانی به تبیین ارتباط بین معیارها در پی پاسخ بهسنجش کیفیت شاخص ها از منظر ذهنی ساکنان در مجموعه های مسکن اجتماعی شهر همدان است. بدین منظور باشناسایی و دسته بندی شاخص های موثر بر حس تعلق مکان و نظر سنجی ساکنان به تحلیل رابطه بین این شاخص ها وتوصیف میزان و چگونگی ارتباط میان شاخص ها پرداخته است. روش، از نوع توصیفی – تحلیلی است. ابزار گردآوریداده ها در این مطالعه پرسشنامه ای به تعداد 22 سوال و حجم نمونه 28 خانوار تعیین شد. برای نرمال بودن داده ها ازآزمون کلموگروف- اسمیرنوف (K-S) و تجزیه و تحلیل داده ها از مدل آماری ضریب همبستگی پیرسون به منظور سنجش رابطه بین شاخص ها استفاده شده است. هدف، علاوه بر شناخت کیفیت کالبدی وضع موجود و بیان رابطه بهتحلیل و میزان اثرگذاری شاخص ها بر حس تعلق ساکنان حومه شهر همدان خواهد بود.نتایج ، وجود رابطه بین حس تعلق به مکان با شاخص های ادراکی- شناختی ، اجتماعی- فرهنگی و کالبدی- محیطیارزیابی شد. به این معنا که نقش این شاخص ها در مدل حس مکان موثر خواهد بود و جایگاه نسبی یک متغیر با جایگاهنسبی آن در متغیر دیگر همبسته است و این شاخص ها با یکدیگر ارتباط معناداری دارند. همچنین در تبیین رابطه بینحس مکان و شاخص ها ، بیشترین میزان رضایت در شاخص اجتماعی- فرهنگی شناسایی شد.

کلیدواژه ها:

محیط و رفتار انسان ، ، حس مکان ، حس تعلق به مکان ، مسکن اجتماعی حاشیه شهر