بررسی هویت مکان درتپه هگمتانه بارویکرد زمینه گرایی درقالب طراحی مجموعه فرهنگی

روند جهانی شدن با تغییرات فن و تکنولوژی همراه است اما این تغییرات همواره در تاریخ تمدن وجود داشته و همیشهروندی رو به رشد داشته است، اما با آغاز جهانی شدن قضیه وجه دیگری پیدا می کند. تاکنون گسترش فن و منطق سازههمساز و هموژن ساز نبوده است اما امروزه حالتی دیگر پدید میآید. حالتی که در آن جهان از یک یا چند نوع تکنولوژی،فن، مصالح ساختمانی، ابزار، شیوه ساخت و ... در معماری استفاده می نماید و در نتیجه جایگاه معماری بومی، هویت،فرهنگ و ... در این شیوه جدید معماری کمرنگ میشود. روند جهانی شدن تنوع سنت ها و فرهنگ های بشری را بهسمت یک فرهنگ واحد یا رسوم واحد پیش میبرد که این سبب می گردد هویت ملی و فرهنگ یک کشور از بین برود. بههمین سبب ، نمیتوان فقط در جستجوی خواص و ابعاد پدیده ها بود و جوهر پدیده ها را بدون بعد زمان و زمینه که درآن قرار دارند، نگریست. از اینرو این تحقیق به صورت کیفی و روش تحلیلی، تفسیری با هدف هویت بخشی به نمونه یمورد مطالعه (فرهنگسرا)، با استفاده از اصول زمینه گرایی و حفظ ارزشهای تپه هگمتانه همدان و حفاظت آن به لحاظارزش جهانی و ملی انجام شد. در نهایت نتایج تحلیل های تفسیری و استنتاج های منطقی نشان دادند که زمینه گراییتاریخی در نمونه ی مورد مطالعه نقش اثرگذارتری را نسبت به دو عامل کالبدی و اجتماعی در هویت بخشی به مکان موردمطالعه ایفا می کند.

کلیدواژه ها:

زمینه گرایی ، هویت بخشی ، تپه هگمتانه