ارزیابی نحوه استقرار فضاهای آموزشی از لحاظ سازگاری با سایر کاربر یها با استفاده از GIS و AHP

امروزه به کارگیری فرایند تحلیل سلسله مراتبی و تلفیق آن با GIS نقشی مناسب در حل مسائل مختلف و ارزیابی فضاهای آموزشی دارد. چرا که فضاهای آموزشی از مهمترین کاربریهای شهری محسوب و تعیین مکان بهینه استقرار مدارس و سازگاری مناسب آن با سایر کاربریها از وظایف برنامه ریزان شهری و بیانگر توسعه پایدار است. در سالهای اخیر، افزایش ضریب شهرنشینی، زمینه استقرار نامناسب فضاهای آموزشی را فراهم کرده است، بنابر این، به کارگیری روشهای علمی و کارآمد، برای ارزیابی و ارائه راهکارهای مناسب جهت مطلوب نمودن فضاهای آموزشی امری ضروری و اجتناب ناپذیر شده است. در این مقاله ارزیابی نحوه استقرار مدارس متوسطه دخترانه در ناحیه دو شهر زنجان از لحاظ سازگاری با سایر کاربری ها مورد نظر می باشد. کاربری های ناسازگار عبارتند از: کاربری سوخت رسانی، اداری انتظامی، بهداشتی- درمانی، کارگاهی – صنعتی است. بنابر این نوع تحقیق کاربردی و روش تحقیق توصیفی- تحلیلی است. هدف مقاله حاضر تحلیل و ارزیابی نحوه استقرار فضاهای آموزشی مقطع متوسطه دخترانه ناحیه دو شهر زنجان و به دنبال آن دست یابی به الگویی بهینه به منظور استقرار مطلوب فضاهای آموزشی و نیز افزایش کارایی و تسهیل در بهره برداری آنها در سطوح مختلف می باشد. نتایج حاصل از این پژوهش مشخص ساخت که سازگاری نسبتا پایین بین برخی مدارس مورد مطالعه با کاربری های همجوار وجود دارد. مکان فعلی اکثر مدارس مورد مطالعه از لحاظ سازگاری با استاندارد های لازم برای فضاهای آموزشی مطابقت ندارد. بیشترین ناسازگاری مربوط به استقرار مدارس در جوار کاربری اداری و خیابانهای پر تردد و ایجاد مشکلات متعدد از جمله آلودگی صوتی، هوایی و تصادف دانش آموزان با خودروهای عبوری است. یافته های مقاله حاکی از برتری و غالب بودن سازگاری ها بر ضعف ها در مدارس مورد مطالعه است.

کلیدواژه ها:

کاربریهای شهری ، سازگاری ، مدل AHP ، شهر زنجان ، مدارس متوسطه دخترانه