جایگاه مصالح، فرم و شکل در پایداری چهارطاقیهای پیش از اسلام

سال انتشار: 1392
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 744

فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF و WORD قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

AUSI01_236

تاریخ نمایه سازی: 25 بهمن 1394

چکیده مقاله:

چهارطاقی‏ها از جمله بناهای مذهبی برجای مانده از دوران پیش از اسلام می‏باشند که تعداد بی‏شماری از آنها در مسیر راههای مهم تاریخی و باستانی ایران قرار دارند. فرم ساختاری این بناها معمولا به صورت بنایی با پلان مربع بوده که دارای سقف گنبدی شکل می‏باشند، این بناها بر روی چهار جرز قطور قرار دارند و عموما از چهار طرف باز هستند. اکثر این بناها در خارج از شهرها قرار گرفته‏اند و عموما بر روی تپه‏ها و مناطق دور دست واقع شده‏اند و به ناچار در طول زمان با توجه به عوامل گوناگون دچار آسیب‏هایی شده‏اند و کمتر مورد توجه قرار می‏گیرند که لذا رسیدگی به آنها دارای اهمیت می‏باشد. پژوهشگران گذشته کمتر به تاثیر شکل و نوع مصالح بر پایداری چهارطاقی‏ها پرداخته‏اند و این مقاله برای نخستین بار، تاثیر ساختار فرمی چهارطاقی‏ها را بر پایداری آنها مورد تحلیل قرار می‏دهد. این پژوهش، در برگیرنده مطالعات کتابخانه‏ای از یک سوی و مطالعات میدانی و برداشت چهارطاقی‏ها از سوی دیگر می‏باشد و در پی آن به آنالیز ایستایی آنها خواهد پرداخت. در ابتدا چهارطاقی‏های مورد بررسی، معرفی و معماری آنها تشریح و سپس تحلیل آنها با توجه به فرم، شکل و نوع مصالح انجام می‏پذیرد. این مقاله آشکار کرد که مهمترین عامل تاثیرگذار پایداری در چهارطاقی‏ها فرم، شکل و نوع مصالح و از سوی دیگر آسیب‏پذیرترین بخش بنا، محل اتصال پایه‏ به گنبد می‏باشد.

نویسندگان

نیما ولی بیگ

استادیار دانشگاه هنر اصفهان

شهربانو محمدپور

دانشجوی کارشناسی ارشد مرمت بنا و بافتهای تاریخی، دانشگاه هنر اصفهان

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :