بررسی نقش فضاهای عمومی شهر در بهبود کیفیت محیط شهری ( نمونه موردی شهر شیراز)

شهر به عنوان بستر زندگی انسان، نیازمند استانداردهایی است که بتواند پاسخگوی همه ی نیازهای انسان باشد. تحولات شهرنشینی باعث شد تا فعالیت هایی برای آگاه کردن انسان از مفاهیمی مانند، کیفیت زندگی و محیط به منظور مطلوب تر نمودن محیط های مصنوعی شکل گیرد. فضاهای شهری کانون تجربه حیات جمعی شهروندان هستند و در کیفیت زندگی مردم در شهرها نیز نقش مؤثری دارند. طراحی صحیح فضاهای عمومی توجه همه جانبه معماران، طراحان شهری، برنامه ریزان و مسئولان شهری را می طلبد و از آنجا که به کلیه شهروندان تعلق دارند می باید به نحوی صحیح طراحی و برنامه ریزی شوند که افراد و گروه های مختلف در آن سهیم بوده، بتوانند به نیازهای روزمره خود در آن پاسخ داده و در عین حال آن را متعلق به خود بدانند.در سالیان اخیر، تحت تأثیر بحران هایی که شهرهای بزرگ از جمله شیراز با آن روبروست، سنجش کیفیت محیط در بافت های شهری و توجه به فضاهای عمومی شهر، امری بایسته و ضروری است. باید وضعیت کیفیت محیط در بافتهای شهری بررسی شده و در جهت بهبود آن، الگوهای مناسب کیفیت محیطی برای توسعه های جدید، شناسایی و به کار گرفته شوند.در همین راستا مقاله حاضر با استفاده از روش تحلیلی- توصیفی بر آن است که با توصیف و تبیین مفهوم کیفیت، ضمن شناسایی مؤلفه های مؤثر بر بهبود کیفیت محیط شهری در شهر شیراز، شاخص های تأثیرگذار و چگونگی ارتباط این شاخص ها را در محیط شهری مورد مطالعه قرار دهد تا در نهایت بتواند با ارائه پیشنهاداتی زمینه مناسبی جهت ارتقای کیفیت محیط شهری در محدوده مورد مطالعه فراهم آورد.

کلیدواژه ها:

محیط شهری ، کیفیت محیط شهری ، فضاهای عمومی ، شیراز