نمود پرهیز از بیهودگی در معماری خانه های سنتی ایران

اصولا معماری اسلامی در قالب فضا و کالبد هندسی بدون توجه به محتوای آن معنا و مفهوم نمی یابد ؛ و این محتوا آن چیزی است که بر مبنای زندگی اسلامی شکل گرفته باشد. همان گونه که برای چگونه زیستن در اسلام دستوراتی داریم ، برای ایجاد کالبد و فضای درخور زندگی اسلامی بایستی شرایط لازم که مبتنی بر احکام و دستورات اسلامی است ، لحاظ گردد؛ یعنی این شرایط و دستورها بایستی در شکل گیری فضا و کالبد رعایت گردد.با نگاهی به معماری سنتی، یکی از باشکوه ترین مشخصه های معماری سنتی ایران را در طراحی خانه ها می توان کاملاً مشاهده کرد و آن پایبندی معمار به اصول و اعتقاداتش می باشد. انسانی که از میان خود مردم با فرهنگی همسان با آنان آمده،تا صادقانه خانه ای بسازد که محلی برای زندگی باشد و این صداقت معمار است که حیات جاودانه به این بناها می بخشد .یکی از این اصول پرهیز از بیهودگی و اسراف است که در ساختار فضایی خانه های سنتی نمود یافته است. اما آیا در معماری حال حاضر ما نیز چنین قواعدی توجه می شود. بنظر می آید که در شهرهای امروزی، توجه چندانی به معماری و اخلاق اسلامی نمی شود و پایبندی به اصول اخلاقی در ساختار فضایی خانه ها کمرنگ تر از گذشته شده و با معیارهای درونی انسان چندان همخوانی ندارد. لذا بررسی پرهیز از بیهودگی و نمود آن در ساختار فضایی خانه های سنتی ایران امری ضروری تلقی می شود

کلیدواژه ها:

اخلاق و معماری ، خانه سنتی ، تجلی و نمود در معماری ، پرهیز از بیهودگی