بررسی بازدهی و اثرات زیست محیطی پیل سوختی در مقایسه با سیستم رانش خودروهای متداول

خودروهای متداول امروزی در فرآیند احتراق سوخت های فسیلی، آلودگی‌های بالایی را ایجاد می کنند و از آنجایی که سوخت های فسیلی تجدید پذیر نمی باشند و در آینده به اتمام می رسند شرکت های خودروسازی باید به سمت استفاده از سوخت های جدید در موتورهای احتراق داخلی و یا تغییر در سیستم رانش خودروها حرکت کنند. هیدروژن یک سوخت تجدید پذیر است و به عنوان جایگزین برای سوخت های فسیلی در صنعت خودروسازی معرفی شده است. فناوری پیل های سوختی به گونه ای است که دارای بازدهی بالا و انتشار آلودگی پایین نسبت به سیستم‌های رانش خودروهای متداول امروزی می‌باشند. بازده پیل‌های سوختی در حدود سه برابر بازده موتورهای احتراق داخلی می‌باشند. پیل سوختی که از هیدروژن خالص استفاده می‌کند یک سیستم بدون آلاینده به شمار می‌آید. در این مقاله بازدهی و میزان آلایندگی خودروهای با سیستم‌های رانش موتور احتراق داخلی ، پیل سوختی و هیبریدی بررسی شده است. در مقایسه بین سیستم های رانش خودرو، پیل سوختی بازده بالاتری از موتورهای احتراق داخلی بنزینی، دیزلی و گاز طبیعی نشان می دهد. همچنین در میان خودروهای پیل سوختی، خودرویی که از هیدروژن به صورت مستقیم استفاده می کند بازده کمتری نسبت به پیل سوختی ریفرمینگ سوخت های فسیلی خواهد داشت.

کلیدواژه ها:

خودرو ، سیستم رانش ، پیل سوختی ، زیست محیطی ، هیدروژن