سمت و سوی فن آوری های شکل دهی قطعات ورقی در صنعت خودرو

امروزه یکی از مهمترین اهداف صنایع خودروسازی کاستن از وزن خودروهاست. کاهش وزن خودرو، سبب کاهش مصرف سوخت و در نتیجه صرفه جویی اقتصادی و نیز کاهش آلاینده های زیست محیطی می شود. برای کاستن از وزن خودرو، تولید قطعات ورقی با استفاده از مواد اولیه فلزی با نسبت استحکام به وزن بالا، مانند فولادهای استحکام بالا، آلیاژهای آلومینیوم و نیز منیزیم، صورت می گیرد. شکل دهی این مواد، به دلیل شکل پذیری پایین، نسبت به مواد کم استحکام پیچیده تر بوده و ملاحظات خاصی را طلب می کند. این پژوهش به چالش های موجود در شکل دهی مواد با نسبت استحکام به وزن بالا و فناوری های نوین شکل دهی آنها می پردازد. با توجه به نتایج حاصل از بررسی های انجام گرفته، با افزایش استحکام تسلیم فولاد، شکل پذیری آن کاهش یافته و برگشت فنری آن زیاد می شود. همچنین، حد شکل دهی پایین دراین مواد از طریق شکل دهی گرم و شکل دهی با کمک جریان الکتریسیته بهبود می یابد. ازدیگر اهداف صنایع، طراحی و شکل دهی قطعات ورقی با هندسه پیچیده، گوشه های تیز و تولید یکپارچه این قطعات در یک مرحله می باشد. در نتیجه، با کاهش تعداد مراحل تولید قطعه، زمان و هزینه تولید کاهش خواهد یافت. با شکل دهی یکپارچه قطعات ورقی پیچیده، احتمال پارگی و نازک شدگی افزایش می یابد. نتایج پژوهش های انجام گرفته نشان می دهد که بهترین روش ها برای تولید یکپارچه اینگونه قطعات در دمای محیط، روش هیدروفرمینگ توام با بهینه سازی شکل ورق اولیه می باشد.

کلیدواژه ها:

مواد استحکام بالا ، شکل دهی گرم ، الکتروپلاستیک ، هیدروفرمینگ ، بهینه سازی