اصول و معیارهای معماری فاخر و نقش مصالح در آن از دیدگاه استادکاران کرمان

سیر تحولات تاریخی معماری ایران، در قرون متمادی پدیدآورنده آثاری فاخر بوده است. بازشناخت بهره گیری از مصالح بومی در معماری، که نقش تأثیرگذاری را در ماندگاری ابنیه گذشته داشته است برای نسل امروزلازم مینماید تا آینده را بتوان با معرفت و درکی وسیعتر به پیشبرد. مقاله حاضر، بدنبال ارتباط متقابل اثر فاخر و کاربرد مصالح در ساختمان سازی گذشته است.بدین ترتیب ساختار این نوشته به بررسی های میدانی، تجارب شخصی نگارندگان، مصاحبه هایی کیفی با ادیبان،موسیقیدانان و معماران صاحب تجربه در کرمان و در آخر با استادکاران معماری، متکی است. نتیجه تحقیق مشخص می کند طبق دیدگاه استادکاران، آثار فاخر پاسخگو به تمامی نیازهای انسان اعم از مادی ومعنوی است. این چنین اثری باید زیبا، غنی از تکنولوژی و بر اساس قوانین و اصول بنیادی باشد که همه اینهانسبی و دارای وجه زمانی و مکانی است. راه و روش رسیدن به این اثر فاخر لزوما صرف کردن زمان، هزینه، انرژی و دانش توسط سازنده آگاه و قریحه دار و آشنا به اصول و فنون می باشد تا نتیجه ارزشمند حاصل آید. وجه تمکن مالی سازنده بنا، نظام سلسله مراتب قدرت در جامعه و مسائل اخلاقی نیز از دیگر مولفه های موثر بوده است

کلیدواژه ها:

معماری فاخر ، معماری بومی ، مصالح ، استادکار ، کر