ارزیابی تراز دانش ریاضیات و همبستگی آن با مهارت طراحی دانشجویان در آموزش معماری در دانشگاههای ایران

ریاضیات در مقطع تحصیلی کارشناسی معماری در دانشگاههای ایران به همان شیوه سنتی از طریق تدریس به طریق سخنرانی و منطبق بر فلسفه ساختارگرایی ارائه می شود. اساتید معماری همواره به مشکلات دانشجویان در درک مفاهیم ریاضیات و کاربرد آن در مفاهیم طراحی معماری و سازه اشاره می کنند. هدف این پژوهش مشخص کردن رابطه بین سطح دانش ریاضی( حاصل از سر فصل دروس ریاضی در دوره کارشناسی ) دانشجویان با مهارتهای طراحی آنان با در نظر گرفتن تاثیرات پایه های ریاضی پیش دانشگاهی آنان می باشد. در جهت تحقق این هدف در این پژوهش سعی شده است با تعیین سطح دانش ریاضی دانش آموختگان معماری و همچنین تعیین سطح مهارتهای طراحی آنها به رابطه این دو توجه کرده و به میزان تأثیر متغیرهای مختلف در این موضوع بپردازیم. روش این پژوهش کمی و از نوع توصیفی می باشد . جامعه آماری این مطالعه را کلیه دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی ارومیه سال تحصیلی 88-89 در مقطع کارشناسی ناپیوسته تشکیل می دهند. به طور کلی 172 آزمودنی در پایه تحصیلی که 5 درس طراحی معماری را گذرانده اند ، مورد بررسی قرار گرفت . ابزارهای مورد استفاده در این تحقیق پایه های ریاضی پیش دانشگاهی ، میزان دانش ریاضی اکتسابی از دوره های ریاضی دانشگاهی در رشته معماری و مهارت طراحی دانشجویان در مقطع کارشناسی ناپیوسته می باشند. آزمودنی ها به دو گروه A,B دسته بندی شدند ؛ گروه A شامل دانشجویانی که درس ریاضی را در نیمسال اول گذرانده اند و گروه B درس ریاضی عمومی را نیمسال سوم به بعد پاس کرده اند. با توجه به نتایج، همبستگی نمرات ریاضی و طراحی در هر دو گروه معنادار می باشد ولی با توجه به پایین بودن میانگین نمره ریاضی گروه B نسبت به گروه A ، این موضوع تأثیر محتوایی درس ریاضی عمومی 2 را در مهارت طراحی دانشجویان تأیید نمی کند. در بررسی رابطه پایه های ریاضی پیش دانشگاهی و مهارت طراحی دانشجویان در سطح 5 % ، پایه ی دبیرستان تاثیر معناداری بر نمره ی طرح با در نظر گرفتن نمره ریاضی به عنوان متغیر کمکی نداشته است.

کلیدواژه ها:

دانش ریاضی ، مهارت طراحی ، آموزش معماری ، ریاضی عمومی