طراحی پایدار گامی به سوی صرفه جویی و بهینه سازی مصرف انرژی در بنا

برای رسیدن به معماری پایدار باید مصرف منابع غیر قابل تجدید را کاهش داد. ارزش یک فضای معماری در هر عصر و منطقه بستگی به مطابقت ساختمان با اقلیم آن منطقه دارد. طراحی اقلیمی روشی برای کاهش همه جانبه انرژی ساختمان است. در کشور ما مناطق اقلیمی متفاوتی وجوددارد، معماری سنتی راه حل هایی منطقی جهت فراهم نمودن شرایط آسایش انسان را ابداع نموده است.بر اساس آمارهای ارائه شده بین 15 تا20 درصد کل انرژی مصرفی به مصرف ساختمان ها خصوصا فضاهای مسکونی می رسد که این امرباعث تحمیل هزینه های بسیار، از بین بردن منابع طبیعی و سوخت های فسیلی و تخریب محیط زیست در بعد وسیعی می شود. شاید یکی از دلایلی که این امر )مصرف بالای انرژی( را باعث می شود، ارزانی سوخت است که باعث عدم الزامات و اصول صرفه جویی انرژی است. بنابراین ضرورت صرفه جویی در انرژی و بهینهسازی آن در این زمان بیش از هر زمان دیگری لازم بنظر می رسد. یکی از راهکارهایی را که در این زمینه می توان در آن تامل نمود بحثطراحی معماری ای است که در آن سعی در ارائه راه حل ها و الگوهای صرفه جویی در انرژی و بهینه سازی آن می باشد، یعنی رعایت اصولی در طراحی که باعث کاهش مصرف انرژی و بگونه ای بهینه سازی آن، توسط مصرف کنندگان از بنا شود. اصولی که حاصل ترکیب هوشمندانه ای از شیوه های سنتی ومدرن طراحی امروزی میباشد

کلیدواژه ها:

معماری پایدار ، طراحی اقلیمی ، مصرف بهینه انرژی ، پنل های خورشیدی