بازشناسی و ارزیابی مفاهیم گرافیک شهری و تبیین انگاره های گرافیک شهری ایرانی- اسلامی

ورود هنر گرافیک به عرصه ی شهری و تولد مفهوم گرافیک شهری شرایط ، خلاقیات و فرصت های نوینی را در باب طراحی سیما ومنظر شهری به وجود آورده است . گرافیک شهری امروزه به عنوان تکنیکی کارآمد در کشورهای بزرگ جهاندر خلق و بهسازی فضای شهری مورد استفاده قرار می گیرد . تکنیکی که در مواقع مختلف مانند ؛ نیاز به بهسازی و زیباسازی ، از اقدامات دیگر ، به لحاظ زمانی و اقتصادی کاملا به صرفه تر می باشد . البته این در صورتی است که تغییراتلازم در حد مداخله ای اندک و سطحی باشد . اخیرا در شهرهای ایران نیز از این مفهوم در سطح بسیار اندک و جزئی استفادهشده است . لذا با اندکی تفکر در رویکردهای شهرسازی و طراحی شهری نوین می توان دریافت که بهره گیری از این مفهوم به صورت برنامه ریزی شده و اصولی می تواند کمک شایانی در راستای ساماندهی سیمای شهری و زیباسازی منظر فضاهایشهری ، برای ما عرضه دارد . لازم به ذکر است که در انجام هر فعالیت ، طرح و برنامه ای در سطوح مختلف نیازمند توجه بهمقوله ی ارزشمند فرهنگ و هویت شهری می باشد . بر این اساس با توجه به هویت ایرانی اسلامی شهرهای ایران مرور –مفهوم گرافیک شهری جهانی و امتزاج آن با ریشه ها و ارزش های اصیل و کهن ایرانی اسلامی ، استفاده از آن را ساده تر و تأثیر و گیرایی آن را چندین برابر خواهد نمود . نوشته ی پیش روی با مطالعه ی منابع معتبر موجود در زمینه ی گرافیک شهری و اصول و ارزشهای منصوب به سیمای شهر اسلامی و تحلیل نتایج ، به نوعی بازشناسی مفهوم گرافیک شهری دربستری ایرانی اسلامی پرداخته است و نهایتا با تبیین چهارچوب ها ، معیار ها و انگاره های گرافیک شهری ایرانی اسلامی – –به نتایجی راهبردی و قابل استفاده در امور تصمیم سازی و تصمیم گیری مدیران شهری در شهرهای مختلف دست یافته است .

کلیدواژه ها:

گرافیک شهری ، شهر اسلامی ، شهر ایرانی ، گرافیک ایرانی اسلامی