معیارهای موثر بر موفقیت و توسعه پارک های علم و فناوری (مطالعه موردی پارک علم و فناوری خراسان شمالی)

شهرکهای علمی و تحقیقاتی و پارکهای علم و فناوری ایده جدیدی است که با هدف توسعه تکنولوژی و ایجاد شرایط مناسب جهت دستیابی سریعتر به نوآوریهاو فناوریهای برتر ایجاد شده و همچنین نقش و جایگاه آنها با توجه به توانائیهای توسعه تکنولوژی در هر کشور با اهداف ، سیاستها و زیر ساختهای توسعه ای در آن کشورها ارتباط مستقیم دارند . جایگاه پارکهای علم و فناوری و نقش فزاینده آن در جوامع در حال توسعه امروزی و میزان تأثیر عملکرد آنها در جهت رفع موانع و مشکلات موجود در سر راه اهداف و سیاستهای این جوامع کاملا مشهود است .این مقاله به عنوان گزارشی از یافته های یک پژوهش ، درصدد است با هدف شناسایی و رتبه بندی ، تفاوت میان معیارهای مؤثر زیر بنایی و ساختاری از دیدگاه افراد آکادمیک و متخصصان مشغول به کار در پارک علم و فناوری را در موفقیت و توسعه تشکیل آنها مورد بررسی قرار دهد . با بررسی پژوهشهای مشابه، 7معیار اصلی و 5 معیار فرعی به دست آمد. رتبه بندی معیارها ، مطابق نظر اساتید دانشگاه و صنعتگران با ابزار جمع آوری داده ها ، پرسشنامه و تحلیل آن با روش سلسله مراتبی (AHP) انجام شده است و پس از تجزیه و تحلیل داده ها، با استفاده از نرم افزار Expert choice ، با توجه به وزن نهایی به دست آمده برای هر یک از معیارهای اصلی و فرعی،نتایجی در بر داشته است. 3معیاراصلی از نظرافراد آکادمیک ، به ترتیب وجود دانشگاه ها و مراکز تحقیقاتی در منطقه ، وجود زیرساخت صنعتی و اقتصادی مناسب ، وجود منابع لازم برای تامین نیروی کار متخصص و پشتیبانی کننده انتخاب شدند ؛ و از سوی افراد متخصص به ترتیب شرکت های تحت پوشش پارک علم و فناوری ، الزام هدایت سرمایه های کوچک و سرگردان ، وجود دانشگاه ها و مراکز تحقیقاتی در منطقه و وجود زیر ساخت صنعتی و اقتصادی مناسب انتخاب شدند.

کلیدواژه ها:

(روش تحلیل سلسله مراتبی)AHP پارک علم و فناوری ، الزامات زیربنایی و ساختاری ، توسعه