معماری مدرن و اکوتک

معماری مدرن مانند هر موجود زنده دیگر بدون آنکه ماهیت اصلی خود را از دست دهد مدام در حال تغییر و دگرگونی است . طراحی پایدار در عرصه معماری و شهرسازی یک سبک جدید همانند مدرنیزم یا دیکانستراکشن نیست؛ بلکه یک روش درتفکر طراحی است که اساس آن هماهنگی با طبیعت است. این روش تفکر از قرن ها پیش وجود داشته اس ت؛ برای مثال اسکیموها خانه های خود را از بوم آوردترین مصالح یعنی یخ و برف به شکلی که بیشترین بهره وری حرارتی را دارد ) نیمکر ه( برای غلبه بر اقلیم سخت قطب می سازند. اما با هجوم تکنولوژی و گسترش مدرنیسم این شیو هها از یاد رفتنددر این مقاله معماری مدرن تعریف و بررسی می گردد . برای این منظور پس از تشریح تعریف صحیح مدرنیسم وجه تمایز سایر سبک های متصل به آن مانند اکوتک و تفاوت های بنیادی آن ها بیان می شود . اهمیت موضوع در آن است که شناخت سبک های مختلف معماری سبب حفظ سنت ها و تشخیص تفاوت های آنها می گردد . پس از مسئله بحران انرژی ، مطرح شد وهرروز بر ابعاد و دامنه آن افزوده می شود تا استراتژی های مناسبی پیش روی جهانیان قرار گیرد.در این جهان، معماران نیز همسو با سایر دست اندرکاران در پی یافتن راهکارهای جدیدی برای تأمین زندگی مطلوب انسان بوده اند. ب دیهی است که زندگی، کار، تفریح، استراحت و ... فعالیت هایی می باشند که در فضاهای طراحی شده توسط معماران صورت پذیرفته و از آنجاکه نقاط ضعف و قوت یک ساختمان بر زیست بوم جهان تاثیر مستقیم خواهد داشت، وظیفه ای بس حساس در این خصوص بر آغاز نموده اند که » معماری پایدار« عهده معماران می باشد. کاربرد مفاهیم پایداری و توسعه پایدار در معماری، مبحثی به نام مهترین سرفصل های آن با عنوان معماری اکو تک یا معماری سبز ایجاد میگردد.این مقاله به بررسی مفاهیم و مبانی معماری مدرن و اکوتک به عنوان یکی از شاخه های معماری پایدار با این نگرش که ساختمان جزئی کوچک از طبیعت پیرامونی است نوشته شده است .

کلیدواژه ها:

معماری مدرن ، معماری اکوتک ، سبک های معماری ، معماری سبز ، معماری پایدار