توسعه پایدار در راستای اهداف شکل گیری طراحی پایدار

توسعه پایدار، مفهوم جدیدی است که پس از انقلاب صنعتی و معضلات ایجاد شده در رابطه با صنعتی شدن شهرها و توسعه تکنولوژیک شهرها، و از طریق پیوند بین ابعاد مختلف توسعه (اقتصادی، فرهنگی، سیاسی و اجتماعی) و توجه خاص به ملاحضات اکولوژیکی، شکل گرفته است. این نوع توسعه در واقع روشی است که با رفاه مردم در مناطق شهری رابطه ای مستقیم دارد از این رو تمامی ابعاد و جوانب زندگی شهرنشینی از نظر اقتصادی، اجتماعی، سیاسی، کالبدی و... رادر بر می گیرد و از آنجاییکه همه این ابعاد به طور طبیعی به یکدیگر وابسته می باشند و بر یکدیگر تأثیر می گذارند، ابتدا نیازمند شناخت و سپس اتخاذ چارچوب های دقیق برنامه ریزی شده و طراحی شده ای است که به مدد آن هماهنگی و تعادل، بالاترین سطح پایداری در شهرها و مناطق شهری حاصل شود. و لیکن طراحی بدون داشتن نگرشی درست و تعریفی مشخص از مبانی توسعه پایدار، امکانپذیر نیست. و با توجه به کم شدن ذخائر انرژی های فسیلی و همچنین گران شدن انرژی طراحان را به استفاده از منابع تجدید شونده مجاب می کند. به صورتی که در طراحی های خود استفاده از انواع تکنولوژی ها و انجام تغییرات در طراحی ساختمانها با توجه به اقلیم بتوانند مصرف انرژی فسیلی را به حداقل کاهش دهند. فلذا در این مقاله سعی در ارائه راه حل هایی در جهت رسیدن به یک معماری پایدار مطرح می گردد. روش گردآوری مقاله بهره گیری و مطالعه منابع لاتین و داخلی و بررسی طرحها و پروژ ه های اجرا شده با استفاده از کتاب ها و مراجعه به سایت های اینترنتی بوده است. امیدست طراحان، برنامه ریزان و معماران بتوانند طراحی هایی با در نظر گرفتن اصول و نگرش پایداری ارائه دهند.

کلیدواژه ها:

توسعه پایدار ، طراحی معماری ، اهداف پایداری