آسیب شناسی ارزیابی اثرات زیست محیطی و بررسی نقش و جایگاه آن در طرح های توسعه شهری تهران

ارزیابی اثرات محیط زیستی، ابزاری برای اطمینان یافتن از اجرای مناسب و صحیح یک پروژه از نظر زیست محیطی است و می توان آن را روشی جهت تعیین،پیش بینی و تفسیر اثرات یک پروژه پیشنهادی بر محیط زیست دانست. در سالهای اخیر، عواقب و پیامدهای ناشی از اجرای پروژه های عمدتا عمرانی بر روی محیط زیست به طور چشمگیری افزایش یافته است. اجرای پروژه ها و فعالیتهای عمرانی و خدماتی در نواحی شهری موجب آسیب رساندن به محیط زیست گردیده و شهروندان ساکن نیز همواره در معرض آسیب های برآمده از فعالیت پروژه چه در حین اجرا و چه پس از آن بوده اند. در این راستا، ارزیابی زیست محیطی پروژه ها در حقیقت ابزاری برای مدیریت محیط زیست و تضمین توسعه پایدار شهرها بوده و باعث شناخت و پیشبینی هر چه دقیق تر پیامدها و اثرات اجرای پروژه های عمرانی بر زندگی شهروندان، اقتصاد و محیط زیست گردیده و ضمن ارایه گزینه های مناسب برای کاهش این اثرات نامطلوب، اجرای دقیق برنامه های مدیریت و پایش زیست محیطی را مدنظر قرار می دهد.این تحقیق با هدف آسیب شناسی ارزیابی اثرات زیست محیطی در پروژه های شهر تهران و تعیین نقش و جایگاه آن در دستیابی به توسعه پایدار انجام شده است، بطوریکه با شناخت قوانین ، دستورالعمل ها و روشهای ارزیابی اثرات به بررسی میزان اثربخشی و وزن تاثیر ارزیابی و همچنین میزان اهمیت و کاربرد آن در پروژه ها مطالعه دقیقی صورت گرفت. از جنبه هدف این پژوهش یک نحقیق کاربردی است که با استفاده از روش توصیفی-تحلیلی به تبیین مفهوم ارزیابی زیست محیطی و به طور خاص میزان بهره مندی از آن پرداخته و سپس با استفاده از پرسشنامه های تکمیل شده توسط کارشناسان محیط زیست و با کمک نرم افزار spss به بررسی و آسیب شناسی موضوع پرداخته و به تعیین نقش و جایگاه آن اقدام نموده است. نتایج تحقیق نشان داد که اولا پروژه ها برای تصویب و در مرحله بعد از آن یعنی اجرا مستلزم ارزیابی می باشند (در بعضی پروژه ها پس از اجرا و در جهت تکمیل اسناد و مدارک ، ارزیابی صورت می گیرد و پیوست پروژه می گردد) و ثانیا ارزیابی های صورت گرفته مشمول تمامی پروژه ها نمی باشد و کارایی و اثربخشی لازم را نداشته اند.

کلیدواژه ها:

ارزیابی اثرات زیست محیطی ، پروژه های شهری ، توسعه پایدار ، مدیریت محیط زیست