بررسی هندسه و تناسبات موجود در طبیعت و جایگاه آن در معماری اسلامی ایران

هدف غایی و حقیقت هنر و نیز هنر معماری، پدیدآوردن زمینه مناسب برای رشد و به ظهور رساندن عالی ترین استعدادهای عقلی و روحی انسان است تا بتواند مسیر رشد و تکامل معنوی را بپیماید، که می توان از هندسه و تناسبات برای هموارکردن این مسیر به بهترین گونه بهره گرفت. در روند تکامل معنوی، همه پدیده ها برای انسان حکم وسیله و زمینه را دارند. بنابراین معماری و عوامل آن از جمله هندسه وتناسبات، تنها در حد آماده ساختن زمینه ی مناسب برای این روند می توانند سودمند شمرده شوند. از آن جا که طبیعت دستاورد برترین معمار هستی است، الهام از ساختار هندسی طبیعت و تناسبات موجود در آن نیز می تواند برای هنرمندان، بهترین سرچشمه فیاض و الهام باشد. بنیاد طبیعت و هر آنچه که در آن است، برپایه ی نظم و تناسبات ویژه ای پی ریزی شده است که در نظمی خاص سیر تکاملش را به سوی کمال رهنمون می کند. هر اثری که از اندازه های اساسی به کارگرفته شده در طبیعت پیروی کند خوشایند، زیبا و مطلوب خواهد بود. این درحالی است که رد پای الهام از طبیعت صدها سال پیشتر در آثار معماری مسلمانان مشاهده گردیده است. از این رو هدف این مقاله بررسی هندسه و تناسبات موجود در طبیعت و جایگاه آن در معماری اسلامی ایران است.

کلیدواژه ها:

هندسه ، تناسبات ، معماری اسلامی ، هندسه فرکتال ، طبیعت