تدوین عوامل استراتژیک پایداری توسعه توریسم در ناحیه ساحلی شهرستان تالش با استفاده از مدل کارکردگرا SWOT (مطالعه موردی: سواحل روستای قروق)

صنعت گردشگری یکی از منابع مهم تولید در آمد و اشتغال می باشد و همچنین اقتصاد گردشگری در حال تبدیل شدن به یکی از ارکان اصلی اقتصاد تجاری جهان است. کشور ایران با توجه به وجود مناطق گردشگری فراوان از جمله سواحل شمالی کشور، می تواند با برنامه ریزی اصولی و مناسب و شناسایی فرصت ها و محدودیت ها در زمینه گردشگری، نقش موثری در توسعه مناطق شهری و روستایی و به تبع آن توسعه اقتصاد ملی بر عهده داشته باشد. لذا هدف پژوهش حاضر تحلیل و بررسی عوامل موثر بر گسترش گردشگری در سواحل شمالی کشور با تاکید بر نواحی ساحلی روستای قروق از توابع شهرستان تالش می-باشد. برای روش تحقیق متن حاضر متناسب مراحل و فرایند تحقیق از شیوه های مختلفی بهره گرفته شده است. روش تحقیق بخش مطالعه متون از شیوه توصیفی، برای بخش تحلیل از شیوه توصیفی-تحلیلی و برای مراحل تحلیلی مدل SWOT ترکیبی از شیوه های توصیفی، تحلیلی و پیمایشی بهره گیری می شود. برای گردآوری اطلاعات نیز از ابزار کتابخانه ای و میدانی بهره گرفته شده است. در این راستا پژوهش با تعیین نقاط قوت، ضعف، تهدیدها و فرصت ها به شیوه SWOT به ارایه راهبردها در جهت توسعه گردشگری سواحل روستای قروق پرداخته است. تجزیه و تحلیل ها نشان می دهد، با توجه به پتانسیل ها و استعدادهای بالقوه گردشگری در روستای قروق از جمله وجود سواحل دریای خزر، رودخانه ها، جنگل ها و ... می تواند به یک عامل توسعه درون زا تبدیل شده و به بهبود و تقویت درآمد و اشتغال و اقتصاد منطقه کمک کند که این نیازمند برنامه ریزی جامع، اصولی و مناسب برای تقویت و استفاده از نقاط قوت و فرصت ها و مقابله با تهدیدها و نقاط ضعف می باشد.

کلیدواژه ها:

گردشگری ، توسعه ، مدل SWOT ، ناحیه ساحلی روستای قروق