تحلیل و ارزیابی کارایی عملکرد سامانه های هوشمند حمل ونقل بر ارتقا ایمنی موتورسیکلت سواران

این پژوهش به منظور ارزیابی تاثیرات سامانه های حمل ونقل هوشمند در افزایش ایمنی موتورسواران انجام شده است. این مقاله ارایه کننده نتایج ارزیابی میزان ایمنی ناشی از تاثیر به کارگیری چهار سیستم مهم، که پتانسیل بالایی برای بهبود امنیت موتورسواران دارند. از قبیل شناسایی نقاط کور، ارتباطات دوچرخه-خودرو، ایمنی تقاطع، سامانه شناسایی عابر پیاده و دوچرخه سواران به همراه ترمزگیری اضطراری.در سال 2010 یک روش ارزیابی توسط کالمالا به منظور ارزیابی اثرات سامانه های هوشمند خودروها استفاده شده است. سپس در سال2016 توسط آنا سیلا از این روش به منظور ارزیابی کاربران آسیب پذیر جاده استفاده شده است. در این مقاله نیز در ادامه مطالب پیشین با استفاده از روش کالمالا برای ارزیابی کمی سامانه های ایمنی بر روی موتورسواران پرداخته شده است. نتایج این پژوهش نشان داد در صورت استفاده از سامانه های حمل ونقل هوشمند، تصادفات موتورسواران در منطقه 11 شهر تهران از 313 تصادف قابل پیشگیری، به 45 تصادف در سال 1394 کاهش می یابد. که درمجموع کاهش 27 درصدی از کل تصادفات منجر به جرح را در این منطقه شاهد خواهیم بود.نتیجه اصلی ارزیابی نشان داد بررسی اثر سیستم ایمنی در موتورسواران روش مثبتی برای جلوگیری از تلفات و جراحات است. توجه برآورد اطلاعات حوادث سال 94 شهر تهران نشان می دهد که بیشترین اثر کاهنده تصادفات به دلیل استفاده از سه سامانه هوشمند موتورسیکلت-خودرو، سامانه هوشمند شناسایی موتورسوار+ترمز اضطراری و سامانه شناسایی نقاط کور است.

کلیدواژه ها:

ایمنی ترافیک ، کاربران آسیب پذیر ، حمل ونقل هوشمند ، ارزیابی