ارزیابی جایگاه سازمان نظام مهندسی ساختمان در توسعه پایدارشهری (مطالعه موردی شهر بجنورد)

شهر بزرگترین نماد تمدن بشر است که انسان آنرا برای امنیت و رفاه خود بنا نهاده است ، از این رو همواره توسعه شهرها درجهت تامین رفاه و آسایش بیشتر ، مد نظر جوامع مختلف بوده است. در پاسخ به رشد روز افزون شهر نشینی و توسعه چند جانبه شهرها همچنین پیامدهای آن در ابعاد زیست محیطی،اجتماعی و اقتصادی ، مفهوم توسعه پایدار شهری با هدف ایجاد توازن در روند توسعه و کاهش اثرات آن بر محیط طبیعی شهر مطرح گردید وچارچوب عملکردی آن در ابعاد اقتصادی ، اجتماعی ، زیست محیطی ، سازمانی و فن آوری ارایه شد. این پژوهش با هدف ارزیابی جایگاه سازمان نظام مهندسی ساختمان در توسعه پایدار شهری بجنورد در بین مهندسین دارای پروانه اشتغال بکار مهندسی در رشته های عمران ، معماری وشهرسازی سازمان نظام مهندسی ساختمان بجنورد انجام گرفته است.این پژوهش از نوع کاربردی بوده که به روش تحلیلی-توصیفی وهمبستگی و بصورت پیمایشی انجام گردیده است.بر اساس جامعه آماری 185 پرسشنامه بین مهندسین دارای پروانه اشتغال بکار مهندسی در رشته های عمران ، معماری وشهرسازی توزیع گردید.داده های جمع آوری شده با نرم افزار Spss وAmos تجزیه تحلیل شده است.نتایج حاصل از تجزیه تحلیل داده ها نشان میدهد از دیدگاه پاسخگویان پژوهش ، میزان انطباق اهداف ، خط مشی سازمان و مقررات ملی ساختمان با شاخص های توسعه پایدار شهری بجز در بعد اجتماعی در بقیه ابعاد آن مناسب نمی باشد ، همچنین عملکرد سازمان نظام مهندسی در هیچ یک از ابعاد توسعه پایدار شهری مناسب نیست.

کلیدواژه ها:

سازمان نظام مهندسی ساختمان ، توسعه پایدار شهری ، بجنورد