نقش هنرهای تجسمی در جلوگیری از آلودگی صوتی

یکی از مهم ترین آلاینده های زیست محیطی آلودگی صوتی است که محصول ناخواسته اکثر فعالیت های انسانی است و تولید و انتشار آن همزمان با آغاز شهرنشینی در جوامع بشری، سیر روز افزون داشته است. این شکل از آلودگی محیط، در ابتدا مورد توجه چندانی نبوده است، ولیکن با امکانات رفاهی و توسعه جوامع و افزایش منابع تولید کننده صدا، به عنوان معضلی مهم که آسایش انسانی را برهم میزند، نمود پیدا کرده و جوامع را به چاره اندیشی وا داشته است. هنر محیطی می کوشد تا رابطه مخاطب با محیط را بهبود ببخشد و ازخلال این رابطه دوستانه، او را متوجه مسائل زیست محیطی اطرافش کند و درمسیر احیا و بازسازی محیط های آسیب دیده قرار دهد. با توجه به نگاه هنرمندان تجسمی به عناصر دیداری، اکثر راهکارهای ارائه شده در ارتباط با محیط زیست و آلودگی ها در حیطه ی بصری بوده، لذا آلودگی هایی از جنس صوت کمتر مورد توجه قرار گرفته اند. در این مقاله توجه خاصی به صوت و آلودگی صوتی شده تا جایی که ارتباط آن با هنر و نگاه هنری حفظ شود، آلودگی صوتی در دراز مدت تاثیرات مخربی بر جان و روح جامعه داشته و این آلودگی تاثیری مضاعف بر معضلات اجتماعی دارد.در این مقاله سعی بر آن است که دریابیم آیا هنر های تجسمی خصوصا محیطی می تواند در جلوگیری از آلودگی های صوتی در جامعه موثر باشد در صورت مثبت بودن جواب راهکارهای موجود یا پیشنهادی را مورد بررسی قرار داده و به نتیجه ی مشخص برسیم.

کلیدواژه ها:

آلودگی صوتی ، زیست محیط ، هنر محیطی ، آسایش محیطی ، موانع صوتی ، هنر کاربردی