مدیریت بحران راهکاری نوین در ایمن سازی شهر رویکردی بر پایداری بافت های فرسوده مطالعه موردی بافت فرسوده شهر قیدار

ناپایداری کالبدی و آسیب پذیری در برابر سوانح جزء شاخصه های اصلی برای شناسایی یک بافت به عنوان بافت فرسوده می باشد از جمله ویژگیهای این گونه بافتها تراکم ساختمانهای ناپایدار وضعیت ترافیکی نامناسب فشردگی بافت و نارسایی های کالبدی و فیزیکی است که در مواقع بحران تشدید می شود در این مقاله بافت فرسوده شهر قیدار که با سطحی معادل 27 هکتار هسته مرکزی شهر را تشکیل می دهد مور مطالعه قرار گرفته است اساس این پژوهش بر پایه مشاهدات و مطالعات میدانی برداشت های میدانی جهت تعیین موقعیت بافت های فرسوده و تعیین نوع خطرات تهدید کننده این بافت شامل شبکه ارتباطی ناکارآمد قرارگیری منازل بر روی زاغه های مخصوص نگهداری حیوانات عدم استحکام و نامقاوم بودن 70درصد از ابنیه در برابر حوادث طبیعی صورت گرفته است روش تحقیق این پژوهش توصیفی و تحلیلی روش گردآوری اطلاعات آن کتابخانه و اسنادی می باشد و جهت دستیابی به ویژگی ها و خصوصیات محدوده مورد مطالعه و جمع آوری اطلاعات مورد نیاز از روش میدانی پیمایشی به صورت پرسشنامه حسب مورد مصاحبه و نظر خواهی استفاده شده است برای بدست اوردن نقشه های کیفیت ابنیه و سلسله مراتب شبکه معابر ... و پهنه بندی از سیستم GIS استفاده گردیده است طی این پژوهش علاوه بر مشکلاتی که در روند احیاء و نوسازی بافت فرسوده شهر قیدار اختلال ایجاد می کنند خطراتی نیز همواره جان مردم ساکن در این منطقه را تهدید می کند لذا بواسطه شرایط و پتانسیل خطر حاکم بر بافت فرسوده شهری با توجه به نظریه ها و دیدگاه های پایه در مدیریت بحران به بررسی موضوع پرداخته شده است

کلیدواژه ها:

مدیریت بحران ، بافت فرسوده ، شهر قیدار ، GIS