بررسی تاثیر تاریخ کاشت و خاکپوش‌های پلی اتیلن در میزان آلودگی به مینوز سبزی و صیفی در کشت تونلی خیار در اصفهان

مگس مینوز سبزی و صیفی Liriomyza sativae Blanchard در سالهای اخیر با گسترش دامنه پراکنش خود به آفت مهم سبزیجات و گیاهان زینتی در اکثر نقاط جهان تبدیل شده است. کنترل شیمیائی این آفت به خاطر فعالیت لاروها درون برگ، رشد و نمو سریع، باروری بالا، تحرک زیاد حشرات بالغ، دوره نسبتاً طولانی شفیره در خاک، با دشواری خاصی همراه است و توجه به روشهای دیگر کنترل آفت ضروری می‌باشد. کشت تونلی و همچنین استفاده از خاکپوش‌های پلی اتیلن در سالهای اخیر در تولید انواع سبزیجات رواج یافته است. به منظور بررسی تاثیر استفاده از خاکپوش‌های پلی اتیلن در تاریخ‌های مختلف کاشت بر میزان آلودگی به مگس منیوز سبزی و صیفی آزمایشی در قالب کرتهای خرد شده با چهار تکرار در ایستگاه تحقیقات کشاورزی کبوترآباد اجرا گردید. تاریخ کاشت در 4 سطح ( 15 بهمن، 30 بهمن، 15 اسفند و 30 اسفند) به عنوان فاکتور اصلی و پوشش خاک در 3 سطح (‌ نیم تونل با مالچ مشکی، نیم تونل با مالچ شفاف و نیم تونل بدون مالچ) به عنوان فاکتور فرعی بکار برده شدند. جهت تعیین درصد آلودگی در هر کرت 5 بوته به طور تصادفی انتخاب و کل برگهای هر بوته بررسی گردیده و برگهای حاوی لارو مینوز به عنوان آلوده شمارش و ثبت گردید. سپس میانگین درصد آلودگی برای هر کرت محاسبه گردید. پس از تجزیه واریانس، میانگین‌ها با استفاده از آزمون دانکن مقایسه گردید. نتایج نشان داد که بین تاریخ‌های مختلف کاشت و همچنین بین انواع مختلف خاکپوش اختلاف معنی داری وجود ندارد. با این حال حداقل و حداکثر میزان آلودگی آفت به ترتیب مربوط به تاریخ‌های کشت اول (15 بهمن) و سوم (15 اسفند) بود و خاکپوش مشکی بیشترین درصد آلودگی را داشت. بنابراین به نظر می رسد در این شیوه کاشت انتخاب تاریخ‌های کاشت زودتر می‌تواند به کاهش آلودگی بوته‌های خیار به آفت منیوز سبزی و صیفی منجر شود. نتایج حاصل از این تحقیق با نتایج بعضی از محققین درخصوص عدم تاثیر انواع مختلف خاکپوش پلی اتیلن بر جمعیت منیوز سبزی و صیفی مطابقت دارد.

کلیدواژه ها:

مینوز ، خاکپوش ، تاریخ کاشت ، کشت تونلی ، خیار ، اصفهان