اثر نمک ها و تنظیم کننده های رشد بر پرآوری و ریشه زایی پایه رویشی گیلاس (SL-64)

در این تحقیق استقرار ,پرآوری و ریشه دهی پایه (Prunus mahaleb L.) SL-64 با استفاده از محیط ها و تنظیم کننده های مختلف رشد مورد آزمون قرار گرفتند. ریز نمونه ها از شاخساره های انتهایی و جوانه های جانبی گیاهان یکساله گلدانی رشد یافته در شرایط گلخانه جهت استقرار اولیه مورد استفاده قرار گرفتند. در مرحله پرآوری, نتایج بدست آمده پس از چهارهفته از زمان واکشت, نرخ تکثیری در حدود 6/06 شاخساره, در محیط کشت DKW همراه با نیم میلی گرم در لیتر بنزیل آدنین را نشان داد. ریشه دهی شاخساره های بدست آمده از محیط درون شیشه ای بعد از چهار هفته در محیط کشت DKW بدون هورمون 100% بود. همچنین در دو محیط (MS + 1mg/l IBA) و نیز محیط حاوی ماکرو المان های تغییر یافته QL, یک و نیم برابر میکروالمان های MS ,تیامین 0/15mg/lو گلایسین 1mg/l, بدون هورمون, 81% ریشه دهی مشاهده شده است. ضمنا از گیاهچه های به دست آمده از محیط اخیر که پرآوری نسبتا کم ( به طور متوسط 3/125 شاخساره), ریشه دهی مناسب (81%) با کیفیت عالی و بهترین رشد قسمت های هوایی و توسعه برگی را نشان دادند. در مرحله سازگاری در محیط حاوی پیت موس و کوکوپیت (1:1 حجمی) به همراه محلول غذایی فوسامکو با غلظت 2 در هزار و قارچکش مانکوزب با غلظت 2 در هزار استفاده شد که در نهایت منجر به تولید گیاهچه های سالم, شاداب و با رشد مطلوب گردیده است. سازگاری مستقیما تحت تاثیر ریشه زایی بوده و بنابراین گیاهچه هایی که کیفیت ریشه بالایی داشته اند بهترین نرخ القا را داشته اند.