بررسی اثر مرحله برداشت, تیمارهای شیمیایی, قندها و تنظیم کننده های رشد گیاهی بر عمر گلجایی گل بریده میخک رقم نلسون

این پژوهش به منظور بررسی اثر مرحله برداشت, تیمارهای شیمیایی, قندها و تنظیم کننده های رشد گیاهی بر عمر گلجایی میخک رقم نلسون در قالب چهار آزمایش مستقل هریک بصورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی در پاییز و زمستان 1385 به شرح زیر انجام گرفت:الف) اثر مرحله برداشت و تیمارهای باز دارنده اتلین بر عمر گلجایی رقم نلسون. مراحل برداشت شامل مرحله یک (غنچه ستاره ای), مرحله دو(Paint – Brush ) و مرحله سه (گلها کاملا باز) بودند. تیمارهای مورد استفاده شامل آب معمولی (شاهد) با کمترین عمر گلجایی, اسید بوریک (80,60 و 100 میلی مول), 8- هیدروکسی کینولین سیترات (600,500 و 700 میلی گرم بر لیتر) و تیوسولفات نقره (300,400 و 500 میلی گرم در لیتر) بودند. بهرتین مرحله برداشت, مرحله برداشت, مرحله دو و بیشترین عمر گلجایی به تیمارهای اسیدبوریک تعلق داشت. ب) اثر مرحله برداشت و تیمارهای میکروب کش بر عمر گلجایی میخک رقم نلسون. تیمارهای مورد استفاده در این آزمایش شامل آب معمولی (شاهد) , 150 میلی گرم در لیتر سولفات آلومینیوم, 500 میلی گرم در لیتر هیپوکلریت سدیم, 500 میلیگرم در لیتر هیپوکلریت کلسیم, 200 میلیگرم در لیتر اسید سیتریک و 350 میلی گرم در لیتر8- هیدروکسی کینولین سیترات هر یک در سه مرحله مختلف برداشت بود. نتایج آزمایش نشان داد که بیشترین عمر گلجایی مربوط به تیمار 8- هیدروکسی کینولین سیترات در مرحله برداشت دو Paint – Brush ( به شکل قلم مو) بود. پ) اثر مرحله برداشت و تیمارهای تنظیم کننده های رشد گیاهی بر عمر گلجایی میخک رقم نلسون. تیمارهای اسید جیبرلیک, بنزیل آدنین و اسید سالیسیلیک هر یک در سه غلظت 150,250 و 350 قسمتدر میلیون در مراحل مختلف برداشت مورد بررسی قرار گرفت. بیشترین عمر گلجایی بترتیب مربوط به تیمارهای اسید سالیسیلیک, بنزیل ادنین و اسید جیبرلیک در مرحله برداشت دو بود. ت) اثر مرحله برداشت و متابع کربوهیدراتی (قندها) بر عمر گلجایی میخک رقم نلسون. منابع کربوهیدراتی مورد استفاده: ساکارز, گلوکز, فرکتوز و مالتوز هر یک در سه غلظت 5%,3% و 7% که اثر آنها در مراحل مختلف برداشت مورد بررسی قرار گرفت. بیشترین و کمترین عمر گلجایی به ترتیب مربوط به تیمارهای فروکتوز 7% و ساکارز 3% بود.