مقایسه عملکرد رزهای تکثیر شده به روش کشت بافت با رزهای تکثیر شده به روش سنتی در گلخانه

در سالهای اخیر در ایران کشت درون شیشه برای تکثیر تعداد زیادی از گیاهان یکنواخت از لحاظ ژنتیکی و عاری از بیماری در مقیاس وسیع استفاده شده است اما از آنجاییکه در مورد تقاضای تجاری رزهای کشت بافتی تردید وجود دارد این تکنیک تا بحال در کشور ما مورد استفاده قرار نگرفته است در این پژوهش دو رقم رز تکثیر شده به روش کشت بافت که بر روی پایه خود کشت شده بودند با رزهای کشت بافتی پیوند شده بر روی پایه خود کشت شده بودند با رزهای کشت بافتی پپیوند شده بر روی پایه نسترن و نیز گیاهان وارداتی مقایسه شدند. فاکتورهای مهم تجاری از قبیل قطر, طول و وزن گل, وزن تر و خشک شاخه گلدهنده, طول و قطر شاخه گلدهنده, طول میانگره, تعداد برگ, تعداد گروه, تعداد برگچه, تعداد گلبرگ, میزان سطح برگ بالغ, شاخص کیفیت و میزان سبزینه برگ راه اندازه گیری و در نهایت شاخص های ذکر شده به منظور اطمینان از ارزش و عملکرد رزهای کشت بافتی در مقایسه با رزهای وارداتی مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که در هر دو رقم HDOL1 و HAV1 در اکثر شاخص های مورد نظر تفاوت معنی داری بین رزهای کشت بافتی کشت شده بر پایه خود و رزهای کشت بافتی پیوند شده بر پایه نسترن و نیز رزهای وارداتی وجود نداشت. فقط در رقم HDOL1 تعداد برگچه, وزن تر ساقه گلدهنده و طول ساقه گلدهنده در گیاهان کشت بافتی کشت شده بر پایه خود زیادتر از رزهای پیوند شده و وارداتی بود. همچنین در رقم HAV1 میانگین سبزینه در رزهای کشت بافتی پیوند شده بر پایه نسترن بیش از رزهای کشت بافتی کشت شده بر پایه خود و رزهای وارداتی بود.