بررسی اثر آللوپاتی زعفران (Crocus sativus L.) بر شاخص های رشدی گیاه پنیرک (Malva sylvestris L.)

آللوپاتی شامل هرگونه اثر مضر یا مفید به صورت مستقیم یا غیرمستقیم است، که توسط یک گیاه روی گیاهی دیگر از طریق تولید ترکیبات شیمیایی صورت می گیرد، که این مواد آللوشیمیا یی دارای قابلیت آللوپاتیکی در تمام گیاهان هستند و در بیشتر بافت ها از جمله برگ ها، ساقه ها، گل ها ، ریشه ها، بذر ها و جوانه ها وجود دارند هم چنین دارای اثرات متفاوتی بر رشد و نمو و عملکرد بسیاری از گیاهان می باشد . زعفران از تیره زنبق از جمله گیاهان زراعی چ ندساله است که معمولاً دوره بازدهی، تولید و عملکرد آن تا هشت سال می باشد و پس از آن عملکرد بتدریج کاهش می یابد . با توجه به اینکه زعفران چندین سال در مزرعه باقی می ماند، اعتقاد بر آن است که کاهش عملکرد در نتیجه تولید مواد آللوپاتیکی بیشتر است . در راستای بررس ی اثر آللوپاتی عصاره کورم زعفران، آزمایشی در قالب طرح کاملاً تصادفی در پنج تکرار بر روی بذرهای پنیرک انجام شد . تیمارهای آزمایشی شامل غلظت های 0، 15، 25، 35 و 50درصد بودند . بعد از گذشت 14 روز طول ساقه چه و ریشه چه، وزن تر و خشک اندازه گیری شدند و داده های بدست آمده با استفاده از نرم افزار SPSS آنالیز شدند . درصد و سرعت جوانه زنی ن یز محاسبه شدند . در نهایت، مشاهده شد که با افزایش درصد غلظت عصاره، درصد و سرعت جوانه زنی، طول ریشه چه، طول ساقه چه، وزن تر و وزن خشک کاهش یافتند.