کنترل پوسیدگی پس از برداشت و کیفیت فیزیکوشیمیایی کیوی فروت در سردخانه با تیمارهای آبگرم

موفقیت در تولید کیوی فروت بویژه رقم هایوارد بستگی به حفظ خصوصیات کیفی در طول حمل ونقل و انبارداری دارد. عوامل بیماریزای انباری از نظر اقتصادی خسارات جدی به محصول وارد می کنند. در این تحقیق اثر کاربرد سه سطح دمایی آبگرم جهت جلوگیری از نفوذ و توسعه عوامل بیماریزا و بهبود خصوصیات کیفی میوه مورد آزمایش قرار گرفت. پس از ایجاد دو سوراخ به عمق 2-1 میلی متر در محل زخم محل اتصال به ساقه میوه ، توسط محلول سوسپانسیون حاوی کنیدی های کپک خاکستری اسپری شدند. بعد از سه هفته استقرار، با غوط هوری در آبگرم (45، 50 و 55 درجه سانتی گراد) به مدت 2، 4 و 8 دقیقه تیماردهی شدند. پس از خشک شدن (گذشت 24 ساعت)، هر یک از تکرارها در جعبه به طور جداگانه بسته بندی شده و به همراه تیمار شاهد (غوطه وری در آب مقطر هم دما با محیط) به سردخانه (دمای 0/5 درجه سانتی گراد و رطوبت نسبی 90-85 درصد) منتقل شدند. در هفته های 6، 12 و 18 با نمونه گیری، صفات میزان آب ازدست دهی، ضایعات، سفتی، عمق آلودگی ، ،TSS/TA ،TA ،TSS ویتامین ،pH ،C ،EC شاخص های رنگ پوست و گوشت میوه (L*, a*, b* and chroma) در مقایسه با شاهد اندازه گیری شدند. نتایج نشان داد میزان آب ازدست دهی 2 برابر شاهد بود اما از میزان ضایعات و عمق پوسیدگی بویژه در هفته های 6 و 12 به طور چشمگیری جلوگیری شد. سفتی میوه در ابتدا کاهش یافت اما تا پایان دوره روند ثابتی داشت. بطور کلی شاخص L* با سفتی میوه رابطه مثبتی داشت. ویتامین C در طول دوره انبارمانی افزایش یافت. مقادیر pH ،EC و TA تغییرات نسبتاً ثابتی داشتند اما از میزان سبزی رنگ گوشت میوه کاسته شد

کلیدواژه ها:

هایوارد ، آبگرم ، کپک خاکستری ، رنگ ، فیزیکوشیمیایی ، سردخانه